Vikan - 29.05.1980, Qupperneq 18

Framhaldssaga
Cu/n riiihl IV7V hy .-11 ery Corman.
Avery Corman:
Kramer
Eitthvað stórkostlcgt varð að ger-
ast strax. Annaöhvort varö þeini
að gcðjasl vcl hvoruað öðru undir cins
cða ákvcða strax að fara i rúmið saman.
Og rúmið var ekki bara rúntið. Það
þýddi meiri tima. ntciri peninga i barna
gæsltt. kannski leigtibifrcið og kannski
líka leigubifrcið fyrir barnfóstruna.
Væru þatt landfræðilega séð stödd nær
heimili hans i borginni en hennar og
færu þvi heim til Itans. varð hann að
senda sina barnfóstru i burtu og .það
þýddi að hann gal ekki fylgt konunni
heiin á cftir, hún varð að taka leigubif
reið. III' hann bauðst til að borga bílinn
þurfti hún að taka þá vandasönni á
kvörðtin hvort hún ætti að þiggja
penirigana eða ekki. Eða hvort hún ætti
sjálf að borga bilinn i viðbót við auka-
tima fyrir barnfóstruna. A |x’ssu stigi
ntáls áttu báðir aðilar oft crfitt með að
fylgja leikreglunum sakir einskærrar
þrcytu. Þar sem báðir voru foreldrar
fylgdi þvi lika að þau voru árrisulli en
flcstir aðrir borgarar.
Köld rökhvggja var farin að taka
völtlin af nýrri reynslu. Það rann upp
GEGN
Kramer
Ég verð á Americana hótelinu. Geturðu komið
með Billy þangað klukkan tíu á laugar-
dagsmorguninn? Mig langar til að eyða deginum
með honum, fara út með hann, skoða borgina.
Ég skal skila honum aftur fyrir háttatíma.
fyrir Ted kvöldið scm liann stóð sig að
þvi að hugsa:
Klukkan cr 10.30. 6 dalir fyrir
barnagæslu. Sitjunt við hérna áfram eða
förum við i rúmið? Ef við ætlunt í rúmið
ættum við að fara strax. annars kost-
ar það klukkutima i viðbót fyrir
barnfóstru. Hann var óvenju peninga-
lítill þessa vikuna. svo að hann sneri
athyglinni frá henni og að klukkunni
sem hafði auðvitað ckkert með ástarleiki
að gera. Stundum gleymdi hann þó
stóðumælinum — og hlýleiki mannlegra
tengsla náði yfirhöndinni — en það var
ekki oft.
Svo hafði Billy sitt að segja i
sambandi viðskemmtanalif hans.
— Ætlarðu enn einu sinni út. pabbi?
— Ég á vini. alveg eins og þú átt vini.
Þú hittir þina vini á daginn en ég hitti
mina á kvöldin.
—Ég sakna þin.
— Ég sakna þin lika. En við sjáumst i
fyrramálið.
— Pabbi. ckki fara út.
—Ég verð.
Billy var farinn að þrifa leikföng al
öðrum börnum i leikskólanum. eins og
hann vildi halda i eins marga hluti og
hann mögulega gæti. Ted ræddi þetta
við barnalækninn og fóstrurnar sern
álitu að þetta væru viðbrögð hans við
hvarfi Jóhönnu Kannski eltist þetta af
honum. kannski ekki. Ted og Billy
eyddu friðsælum tima saman nema þeg-
ERUM FLUTTIR!
Bjóðum áfrani í miklu úrvali gardinubrautir fyrir einfaldar og tvö-
faldar gardínur. Kappar i 8 mismunandi litum og viðartegundum.
Einnig útskornir trékappar i barokk-stíl. Ömmu-stengur. Sjáum um
mælingar og uppsetningar að ósk yðar. CJóð aðkeyrsla. Næg bíla-
stæði.
Q Gardínubrautir hf
Skemmuvegi 10. S. 77900
Kópavogi
ar Ted var of þreyttur til að þola ágengni
Billys. Og hann tók það nærri sér að
þurfa blátt áfram að beita afli til að
losna við Billy, sem hékk i handlegg
hans eða fæti. Hann hafði óbeit á
sjálfum sér fyrir þetta en gat heldur ekki
þolað þetta eilifa tog.
Ted hitti lögfræðinginn Phyllis i boði.
Hún var frá Cleveland. nálægt þritugu
og full al' ákafa. Hún klæddist viðum
tweedfatnaði sem var þó nokkuð langt
frá rikjandi tisku. Hún var afar
menningarleg. samræður þeirra voru
alvöruþrungnar og gáfulegar. Þau sátu á
veitingahúsi og snæddu kvöldverð og
hann fylgdist ekkert með klukkunni
þetta kvöld. Þau ákváðu að fara heim til
hans og fá sér „kaffi"eins og þau orðuðu
þaðsvo mildilega.
Hún þurfti að nota baðherbergiö áður
en hún fór heim um nóttina. Billy hafði
lika farið á fætur án þess að nokkur
tæki eftir og var á leiðinni út úr baðher
berginu. Þau námu bæði staðar og
störðu hvort á annað i myrkrinu eins og
tvö hrædd dýr. Hún nakin. Billy i
náttfötunum með giraffamynstrinu og
meðfólkiðsitt i fanginu.
— Hverert þú?spurði liann.
— Phyllis. Ég er vinkona pabba þins.
bætti hún svo við til skýringar.
Hann virti hana fyrir sér og hún
reyndi að skýla nekt sinni þar sem hún
taldi það siðferðislega skyldu sina and-
spænis barni. Það var eins og þau greru
föst i sömu sporum og hann hélt áfram
að stara á hana í myrkrinu. Hann var
greinilega að velta einhverju mjög
mikilvægu fyrir sér.
— Pinnast þér steiktir kjúklingar góð-
ir? spurði hann.
— Já. svaraði hún.
Ánægður með þessar upplýsingar
hvarf hann aftur til herbergis sins og fór
aðsofa.
—Ég hitti son þinn.
-0.
—Hann vildi fá að vita hvort mér
þættu steiktir kjúklingar góðir.
Ted hló.
18 Vikan XX. tbl.