Vikan - 05.02.1987, Blaðsíða 27

Maður verður var við mikla fátækt í Lissa-
bon og ég skil ekki hvernig fólk getur lifað í
þessum hreysum. Samt tekur maður eftir því
hvað allt er yfirleitt hreint þarna og undan-
tekningarlaust hangir hreinn þvottur utan-
dyra.
Annars eru laun lág í Portúgal. Fóstra hef-
ur til dæmis um þrjátíu þúsund escudos í
mánaðarlaun, sem eru um átta þúsund ís-
lenskar krónur, og skrifstofumaður er með
svipuð laun.
Gunnhildur segir að matur sé ódýr miðað
við hér heima, einkum þó kjúklingar og svína-
kjöt og svo grænmeti og ávextir. Allt innflutt
er hins vegar mjög dýrt, á líku verði og hér.
- En hvernig er verð á húsnæði?
í Lissabon er húsnæði mjög dýrt og leiga
fyrir meðalíbúð samsvarar einum verka-
mannalaunum á mánuði. Það er því algengt
að ungt fólk búi fyrstu búskaparárin á heimil-
um foreldra sinna.
- Þú komst hingað til að halda íslensk jól
með fjölskyldunni. Er jólahald í Portúgal frá-
brugðið okkar jólahaldi?
Jólaundirbúningurinn er öðruvísi, það er
til dæmis enginn smákökubakstur, segir
Gunnhildur og hlær, en aftur á móti eru steikt-
ar kökur sem líkjast dálítið laufabrauði, nema
hvað þær eru þykkari. Og svo er bökuð kaka
sem kölluð er kóngakaka. Ég held að hún
tengist eitthvað sögunni um vitringana þrjá.
í þessari köku er falin einhver gjöf, vandlega
innpökkuð, til dæmis lítið hálsmen. Kakan
er síðan borðuð á jólunum og þá má sá sem
finnur pakkann eiga gjöfina. Þetta minnir á
möndlugjöfina hjá okkur.
Á aðfangadag borðar öll fjölskyldan saman
og þá er á borðum soðinn saltfiskur, kartöflur
og grænmeti, allt soðið. Mér fmnst þetta ekki
sérlega jólalegur matur, segir Gunnhildur og
lítur á mig brosandi, og hlakka mikið til næsta
dags, en þá er hinn eiginlegi jólamatur á borð-
um.
Eftir klukkan tólf á miðnætti eru pakkarnir
teknir upp en við höfum breytt út af þessari
venju og leyfum sonum okkar að opna pakk-
ana eftir kvöldmatinn. Á jóladag er venjulega
á borðum steikt geitakjöt og á eftir margs
konar sætir eftirréttir. Eg hef þó oftast verið
með hangikjöt á jóladag sem ég fæ sent að
heiman.
Gamlárskvöldið er án flugelda en eftir mið-
nætti fer fólk út á götur með pottlok og lemur
þeim saman til að fagna nýju ári.
Það er orðið áliðið og við Gunnhildur bún-
ar að drekka marga kaffibollana. Þeir feðgar,
Henrique, Pedro Gunnlaugur og Henrique
Geir, eru orðnir óþreyjufullir að bíða eftir
henni. Þau eru að fara í enn eitt fjölskyldu-
boðið áður en haldið skal heim til Portúgals.
Hún þarf líka að fara að pakka saman og
hefur áhyggjur af því að hún komist ekki með
allar jólagjafirnar með sér - barnaleikföngin
eru svo fyrirferðarmikil.
Ég kveð þessa hægu og yfírlætislausu ungu
konu og spyr hana um leið hvort hún verði
ekki orðin Portúgali næst þegar ég hitti hana.
Nei, það verð ég aldrei, segir hún ákveðin,
ég verð aldrei annað en íslendingur.
6. TBL VIKAN 27