Vikan - 05.02.1987, Blaðsíða 32

að var í þá daga sem þorskurinn var seld-
ur með haus og sporði, kvikmyndir voru
sýndar í eðlilegum litum og stofnauki núm-
er þrettán var meira virði en peningaseðlar;
þá var að slíta bamsskónum í Camp Knox Sigríð-
ur Hannesdóttir leikkona.
Sigríður ólst að hluta til upp í Skálholti sem
nú er hús númer 46 við Grenimel, það stendur
reyndar aðeins á ská til að minna á að það var
byggt skömmu eftir aldamótin.
Húsið stóð inni í miðjum kampinum á stríðsár-
unum og hermannabraggar allt í kring. í kringum
húsið var girt með 2-3 metra hárri girðingu og
lítill gangstígur fyrir íbúana var markaður með
girðingu út frá húsinu. Krakkamir í hverfmu öf-
unduðu Sigríði af því að búa þama því í kampnum
var seldur ís. „Can you buy me an ice cream,
please,“ hrópuðu krakkamir í gegnum netið. Og
hermennimir hlupu til og gáfu bömunum ís. I
Camp Knox sá Sigríður leikkonuna Marlene
Dietrich og það sem hún man best er hvað hún
var með bláa augnskugga, rauðan varalit, var
háfætt og klæddist blárri hermannadragt. Svo
kallaði hún til bamanna sem stóðu við netið og
horfðu á: „Hello children." Sigríður var staðráðin
í þvi allt frá bamsaldri að verða leikkona enda
segjst hún hafa verið síleikandi og hermandi eftir
þeim kvikmyndastjömum sem hún sá í bíó. En
þá sögðu menn að myndir væm í eðlilegum litum
ef þær vom í lit.
Viðtal:
Jóhanna Margrét
Einarsdóttir
Myndir:
Vaidís Óskarsdóttir
og fleiri
Núna er Sigríður Hannesdóttir leikkona senni-
lega best þekkt af yngstu kynslóðinni sem annar
af stjómendum Brúðubílsins sem þeytist öll sumur
milli bamaleikvalla Reykjavíkur og um nágrenni
borgarinnar. Þeir sem eldri eru þekkja Sigríði hins
vegar sem revíu- og kabarettleikkonu. Hún hefur
cinnig gert mikið að því að koma fram á skemmt-
unum og fara með gamanmál sem hún semur
sjálf. Þá em þeir ófáir sem notið hafa kennslu
hennar á námskeiðum í leikrænni tjáningu.
Ég átti kvöldstund með Sigríði og hún sagði
mér undan og ofan af því sem á daga hennar
hefur drifið í leiklistinni í gegnum árin. Hún er létt
í lund og það er eitt sem víst er að það er stutt
í brosið.
Sigríður hóf leiklistamám að loknu gagn-
fræðanámi. Þá vom starfandi hér í borg
tveir leiklistarskólar, Leiklistarskóli Lámsiir
Pálssonar og Leiklistarskóli Ævars R. Kvar-
an sem Sigríður fór í. Um Ævar segir Sigríður:
„Ég hef aldrei haft annan eins kennara." Þama
fengu nemendur, sem voru á öllum aldri, að
spreyta sig við hin margvislegustu verkefni. Þeir
32 VIKAN 6. TBL