Vikan - 30.07.1987, Blaðsíða 13

Texti og teikningar: Ragnar Lár.
Enn er raupað og rissað. Einn góðviðr-
isdaginn (en af þeim hefur verið nóg á
þessu sumri) lagði ég leið mína út í Or-
firisey, EÍTersey eða hvað nrenn vilja nefna
hana. Fyrir nokkrum árum (á mæli-
kvarða mannlífsins) var eyjan óspjölluð
að mestu en nú hefur hún verið lögð
undir hin ýmsu fyrirtæki og athafna-
svæði. Þar tróna olíu- og bensíntankar
og banna veglegar girðingar óviðkomandi
aðgang. „Einhvers staðar verða vondir
að vera,“ segir máltækið og ætli það eigi
ekki við um olíutankana og það sem
þeim fylgir. Olíuskipin leggjast við festar
skammt út af eynni og dæla þaðan þess-
um dýrmæta vökva í tankana í landi.
Síðan koma olíu- og bensínbílamir og
aka olíunni á aðra tanka víðs vegar um
borgina og nágrenni hennar en síðan er
enn dælt og nú á hin ýmsu farartæki og
vinnuvélar.
En þrátt fyrir allt getur þú ennþá fund-
ið ilminn af fyrri tíð í Örfirisey. Þó svo
að rómantíkin hafi að mestu vikið fyrir
hinum ýmsu mannvirkjum má til dæmis
ennþá sjá báta af ýmsum stærðum og
gerðum kúra á bakkanum. Sumir eru að
vísu aðframkomnir af elli og óvíst að
byrðingar þeirra kyssi framar öldur hafs-
ins. Þama er til dæmis aldurhniginn bátur
með einkennisstafina ÞH. Best gæti ég
trúað að hann hafi á sínum tíma getað
borið ein sex tonn af fiski eða hátt í það.
Þessi gamli bátur fer varla á sjóinn fram-
ar og ekki ólíklegt að hann endi feril sinn
á einhverri áramótabrennunni en það eru
ekki óalgeng örlög gamalla trébáta. Hann
er súðbyrtur, sá gamli. Stýrishús fyrir-
finnst ekki lcngur á hans skrokki né
heldur er vél að finna í iðrum hans, en
skrúfan er á sínum stað, löngu hætt að
snúast og knýja áfram þennan sjófák.
Við hliðina á þeim gamla er minni bátur
frambyggður og snúa þeir skutunum
saman eins og þeir vilji senr minnst hvor
af öðrum vita. Sá yngri er franrbyggður,
eins og fyrr segir, og er hann súðbyrtur
eins og sá gamli. En þreytulegur er hann,
þessi bátur, og greinilega korninn til ára
sinna þó ekki hafi hann reynslu á við
öldunginn sem snýr í hann botninum.
„Unglingurinn“ er með gaflrass, eins og
sagt er á sjómannamáli, það er að segja
þver fyrir aftan. Skrúfan og stýrið er á
sínum stað eins og á þeim gamla. Það
er stýrishús á þessum báti þó nokkuð sé
•1. TBL VIKAN 13