Vikan - 02.11.1989, Qupperneq 24

LEIKLI5T
„ÉG KEM
ÖRUGGLEGA
TIL ÍSLANDS"
segir kvikmyndaleikarinn
Jon Voight í einkaviðtali Vikunnar
TEXTI: BJARNI ÞÓR HAUKSSON
MYNDIR: BJARNI ÞÓR HAUKSSON OG FLEIRI
Blaðamaður Vikunnar var á ferð
með Áma Samúelssyni kvikmynda-
húsaeiganda í innkaupaferð í Los
Angeles — á hinum svokallaða Amer-
ican Film Market. Kvikmyndaleikar-
inn frægi, Jon Voight, var staddur
þar til að kynna nýjustu myndina
sína, Etemity, en hann og Ámi
kynntust í gegnum viðskipti og em
nú ágætis vinir. Jon féllst á að veita
blaðamanni viðtal og á hótelher-
bergi í Los Angeles segir Jon Voight
frá því hvemig ferill hans hófst, mis-
tökum sínum og hvað verðandi
leikarar þurfa að haf'a til að bera til
að ná langt.
J[" on Voight fæddist í New York árið
1938, í þeim borgarhluta sem heitir
I Yonkers og er stutt frá Manhattan.
Hann ólst þar upp í faðmi fjölskyldunn-
ar sem veitti honum aðhald og hlýju öll
uppvaxtarárin, ásamt góðu lífi að öðru
leyti því faðir hans var atvinnumaður í
golfi og því í góðum efnum.
Jon fékk ungur áhuga á teikningu og
myndlist og ætlaði sér að verða mynd-
listarmaður. Það sem upphaflega vakti
áhuga hans á teikningu voru teiknimynda-
sögur í myndablöðum sem hann komst
yfir í sælgætisverslun ömmu sinnar. Þessi
sælgætisverslun var í hverfinu sem hann
bjó í þannig að honum gáfust mörg tæki-
færi til að eyða þar drjúgum hluta úr deg-
inum yfir teiknimyndasögunum. Hann
velti því mikið fyrir sér hvernig teiknar-
arnir bæru sig að við að teikna ákveðna
hluti og varð pirraður ef hann gat ekki
leyst þá gátu.
Þegar hann eltist fékk hann áhuga á
ýmsum öðrum miðlum, eins og t.d. kvik-
myndum, en þannig var að faðir hans kom
á hverjum mánudegi og sótti hann og
bræður hans, Barry og Westley, í skólann
og saman fór svo fjölskyldan í bíó. Þá tíðk-
aðist ekki sama poppkomsmenning í kvik-
myndahúsum og nú heldur hafði móðir
hans smurt þeim samlokur og voru þær
síðan snæddar í hléinu. Strax á unglings-
árunum fór hann að gera sér grein fyrir því
hversu sterkur miðill kvikmyndir eru.
Hann varð hugfanginn af mörgum Ieikur-
um og reyndi að leggja á minnið mörg
nöfh, aðallega þó á leikstjórum. Hann fann
að þarna var eitthvað sem hann hafði virki-
legan áhuga á og langaði til að kynnast
betur.
Og það var á þessum ámm sem hann
komst að þeirri niðurstöðu að listmálun
væri ekki nægilega áhrifamikill miðill til að
ná til fjöldans.
Myndlistin kom honum i
tengsl við leiklistina
Þegar blaðamaður spurði hann hvernig
hann hefði byrjað feril sinn sem leikari
svaraði hann: „Reyndar var það nú mynd-
listin sem kom mér í tengsl við leiklistina."
Þetta gerðist þegar hann var í grunnskóla,
en þá var hann aðstoðarmaður leikmynda-
teiknara í skólasýningu. Dag einn forfallað-
ist leikarinn sem átti að leika aðalhlutverk-
ið og þá var Jon beðinn um að hlaupa í
skarðið. Hann var því algjörlega mótfallinn
í fyrstu, sem voru nú dálítið einkennileg
viðbrögð því hann vissi að þetta væri gott
tækifæri fyrir sig, enda lét hann að lokum
tilleiðast og hefúr ekki séð eftir því. Raun-
24 VIKAN 22. TBL. 1989