Vikan - 21.09.1939, Qupperneq 20

20
VIKAN
Nr. 38, 1939
t
Oli og Addi í Afríku.
Hermennimir hafa náð ókunna manninum, sem Lóra reyndi einu sinni að drepa hann. Hún Lóra segir við tvo hermenn: HaldiS honum, við
rændi fjársjóðnum, á sitt vald. Það er hvitur neyðir hann til að leiða sig' að fjársjóðnum. Rand- skulum skoða fjársjóðinn. — Randver: Nei, þið
maður, Randver að nafni. ver segir, að hún skuli aldrei eignast hann. deyið, ef þið snertið hann!
Lóra: Arus, réttu mér nokkra gimsteina. -— Lóra hrópar: Hlýddu mér! Annars skýt ég þig! Mínútu síðar er hann dáinn. — Lóra: Hvað
Randver: Nei! Þú deyrð, Arus. Snertu þá ekki! — Hermaðurinn snertir gimsteinana, en engist skeði? — Randver: Hvers vegna hlýdduð þið
sundur og saman af kvölum. ekki? Eitur-fiðrildin hafa stungið hann.
Randver: Ég setti eitur-fiðrildi yfir gimstein-
ana til þess að vernda þá. — Lóra: Ég skal drepa
bæði þig og fiðrildin.
Lóra lætur binda Randver og hengja hann upp
í reipi. Hún segir: Frá þessum grænu greinum
kemur eitraður reykur, sem drepur allt lifandi.
Addi: Sko reykinn þama! — Davið: Kannske
Lóra og hermenn hennar séu þarna. — Við skul-
um læðast þangað og athuga málið.
Pétur blekkir kennslukonuna með nýrri deilingaraðferð.
H egar kennslukonan, sem kenndi
reikning, hafði barið í borðið til
þess að fá hljóð í bekknum, stóð Pét-
ur upp og sagði.
— Ungfrú, má ég sýna ykkur,
hvemig auðveldast er að deila tveim-
ur í jafna tölu.
Ungfrúin kinkaði kolh og brosti.
Pétur gekk að töflunni, tók krítina
og hóf fyrirlestur sinn:
— Það er sem sagt ákaflega auð-
velt. Ég set aðeins tvo fyrir framan
töluna og strika út síðasta stafinn.
— Við skulum t. d. deila 2 í 4. Ég
skrifa 2 fyrir framan 4 og strika 4
út, þá eru eftir 2. — Sko!
Ungfrúin stóð upp, og nemendurn-
ir gláptu.
— Þá skulum við taka 50, hélt
Pétur áfram. — 2 fyrir framan 50
. ... og Pétur hneigði sig, en það steinleið yfir ungfrúna.
gera 250. Striki ég 0 út, eru 25 eftir
— 2 í 50 eru 25 eins og allir vita.
Ungfrúin starði orðlaus á töfluna,
og nemendurnir klöppuðu. Pétur hélt
áfram.
— Þetta er nú kannske of auðvelt,
en tökum 48. 2 fyrir framan verða
248. Striki ég 8 út, verða 24 eftir.
Nú skulum við taka 498. 2 fyrir
framan verða 2498. 8 strika ég út og
eftir verða 249. Nú skulum við at-
huga. Jú, rétt, 2 í 498 eru 249.
Nemendumir æptu af hrifningu,
og Pétur hneigði sig, en það steinleið
yfir ungfrúna.
*
Vagnstjórinn: Mér þykir vænt um,
að enginn skyldi fara út síðast þegar
ég stanzaði.
— Hvers vegna?
— Ég nefndi vitlaust götunafn.