Vikan - 22.08.1940, Síða 9

[
En ég er ekki maðurinn yðar, frú
"r— Pabbi minn getur rakað sig án þess
að taka vindilinn út úr munninum.
— Það er ekki mikið! Pabbi minn getur
klippt nöglina á stóra tánni, án þess að
fara úr sokkunum.
Kennslukonan: Hvað sagði Salómon
konungur, þegar drottningin af Saba
kom með alla dýrpripina til hans?
Lítil stúlka: Hvað viltu fá fyrir þetta?
— Kunnið þér ekki að heilsa?
— Jú, herra ofursti.
— Því heilsið þér þá ekki?
•— Ég hélt, að ekki ætti að heilsa, þegar
maður hefir stungið af, án þess að kveðja.
Aldraðar konur, en ungar í anda: — Okkur
er veitt eftirför, María. Við skulum ganga
hægara.
— Halló, er það hjá útvarpinu. Hvað segið
þér? Heyrið þér illa til mín. Hræðilegur
hávaði! Já, það er alveg satt. Þetta eru ykkar
eigin ,,jazz“-tónleikar, sem ég einmitt ætlaði
að kvarta yfir.
— Elsku Ásta, ég vil leggja allan heiminn
fyrir fætur yðar.
■— Mér finnst það bara ekkert fýsilegt, eins
og heimurinn lítur núna út.