Vikan - 24.01.1994, Síða 46

TEXTI OG MYNDIR: BRYNDIS HOLM
Júlía viö teikniborðiö sitt. „Námiö er mjög mikiö byggt á þríviöum teikning-
um. Viö teiknum allt eftir ákveönum reglum skólans.11
NAMS-
MENN
HÓPAST
TIL
ÍTALÍU
RÆTT VIÐ TVÆR ÍSLENSKAR
SEM ÞAR ERU í NÁMI
þess aö þar er líf og fjör,
gera þeir sér grein fyrir út í
hvaö þeir eru aö fara og
hvaöa grunnur er æskileg-
ur?
Til þess aö svara þessurn
spurningum og fleirum hitti
blaöamaöur tvær íslenskar
stúlkur aö máli í Mílanó þar
sem þær stunda báðar nám.
Þetta eru þær Hildur Inga
Björnsdóttir og Júlía Guörún
Ingólfsdóttir.
„Ítalía haföi heillaö mig í
langan tíma og ég fékk tæki-
færi til aö kynna mér hina
ýmsu skóla þegar ég dvaldi (
nokkra mánuöi í Flóreris viö
ítölskunám i fyrra. Ég gekk á
milli nokkurra skóla, sem
„Aö myndlístarnáminu loknu fæ ég tækifæri til aö starfa meira sjálfstætt
því námiö nær yfir fleiri sviö en bara venjulegt myndlistarnám," segir Hildur
Inga sem er heilluö af Ítalíu.
Skyldi vera í tísku aö
læra arkitektúr, hönn-
un eöa myndlist í út-
löndum? Miöaö við þann
fjölda íslenskra námsmanna,
sem heldur utan árlega í
þetta nám, mætti halda þaö.
Þaö koma mörg lönd til
greina þegar slíkt nám er
annars vegar en þó má ætla
aö Ítalía sé meðal þeirra vin-
sælustu, ekki hvaö síst fyrir
þær sakir aö þar er vagga
menningar og lista. En út á
hvaö gengur nám ( þessum
fögum, hvernig er þaö sam-
an sett og hvers vegna er
þaö eins vinsælt og raun ber
vitni? Eru námsmenn aö
fara til Ítalíu bara vegna
46 VIKAN 1. TBL. 1994