Vikan - 20.12.1995, Síða 16

BRUÐKAUP
ARABÍSK ÁHRIF
Átjánda febrúar á þessu
ári gekk rekstrarfræðingur-
inn Þór Daníelsson að eiga
hjúkrunarfræðinginn Önnu
Hafberg. Athöfnin fór fram í
Langholtskirkju en Anna hef-
ur sungið með kór kirkjunnar
í fjölda ára. Hún gengur mik-
ið í sérsaumuðum fötum og
fékk hún klæðskerann Petru
Jónsdóttur tii að hanna og
sauma draumakjólinn; í stíl
við skóna sem hún byrjaði á
að kaupa í skóversiuninni 38
þrepum; og er ullarmússulín-
efnið keypt í Seymu. „Þar
sem við giftum okkur um
miðjan vetur fannst mér við
hæfi að vera sæmilega
klædd.“ Anna sýndi Petru
mynd af samskonar pilsi og
síðan fékk hún að spila af
fingrum fram.
Kjólinn er hægt að taka af
sér í áföngum og saman-
stendur hann af síðu, þröngu
pilsi og klauf að aftan, toppi
sem á eru saumaðar blúndur
og perlur, slóða og siffon-
slæðu. Höfuðbúnaðurinn,
sem er hvítur siffonklútur, er
í arabískum stíl. Nokkrum
vinkonum Önnu fannst hann
þó vera í stíl Grace Kelly.
Anna vildi ekki að kjóllinn
væri skjannahvítur þannig
að hún valdi beinhvítt efni.
„Fjöldi hnappa eru á kjólnum
og fékk brúðguminn heklu-
nál til að koma mér úr hon-
um. Það tók hann hálftíma
og var það mjög skemmtileg
stund.“
Mágkona Önnu, Sólveig
Guðjónsdóttir snyrtifræðing-
ur, málaði hana fyrir brúð-
Höfuöbúnaöurinn viö brúöarkjól Önnu er í arabískum stíl en
nokkrum vinkonum hennar fannst hann þó vera í stíl Grace
Kelly.
kaupið. Petra greiddi henni
og svilkona hennar, sem er
blómaskreytingakonan Arna
Sigga Sæm, sá um blóm-
vöndinn. í honum voru rósir,
sírenur, amarantus, ástar-
sóllilja, leðurlauf og butterfly-
blöð. Anna kom með þá ósk
að brúðarvöndurinn mundi
ekki falla niður með pilsinu
þannig að fellingarnar gætu
notið sín.
16 VIKAN 12. TBL 1995
BLÁI ÚTSKRIFTARKJÓLLINN
Hjónin Ásdís Jónsdóttir og
Sebastien Gravier giftu sig
hjá sýslumanninum í
Reykjavík sautjánda júlf
1993. Þau kynntust í Frakk-
landi sex mánuðum áður þar
sem Ásdís var au pair en
Sebastien er franskur. Hún
stundar nám í mannfræði við
Háskóla íslands og hann
nemur rússnesku auk þess
að kenna hjá Alliance Fran-
caise. „Við giftum okkur hjá
sýslumanninum vegna þess
að við erum ekki trúuð.“ Þau
ákváðu að gift sig með
tveggja vikna fyrirvara en
þeim þótti hentugra að
ganga í hjónaband til að
hagræða ýmsum praktískum
hlutum bæði hans og hennar
vegna, eins og Ásdís segir,
svo sem atvinnuleyfi og
dvalarleyfi, en veturinn eftir
brúðkaupið bjuggu þau í
Frakklandi. „Eg fékk strax
Ásdís í útskriftar- og brúóar-
kjólnum sem frænka hennar
og móöir saumuðu.
vinnu í Frakklandi sem ég
hefði kannski ekki fengið
hefði ég ekki verið búin að
gifta mig.“
Þótt þau hefðu gift sig
með meira tilstandi og með
meiri fyrirvara hefði Ásdís
ekki verið í hvítum kjól. „Ég
geng aldrei í hvítu og mundi
því ekki heldur gera það á
brúðkaupsdaginn minn. Hvíti
kjóllinn er hlaðinn táknum úr
vestrænu samfélagi en er í
dag orðinn mikið tískufyrir-
brigði út um allan heim.“ í
bláa kjólnum var Ásdís þeg-
ar hún útskrifaðist sem stúd-
ent og hann saumaði frænka
hennar og móðir.
„Þær fengu að setja
á hann þessi litlu
hvítu blóm og slauf-
una sem er úr hvítu
satínefni. Hins vegar
ætlaði ég að hafa
svartar slaufur. Þeim
fannst það ekki við-
eigandi og ég leyfði
þeim að ráða." Vin-
kona Ásdísar útbjó
brúðarvöndinn og
var einni rós og
blómum, sem tínd
voru úti í garði,
stungið í hár brúðar-
innar.
UÓSMYNDIR RUTAR