Vikan - 20.08.1998, Blaðsíða 41

semja kvikmyndahandrit, seg-
ir hann að hann myndi nota
Sögubrot af Árna í Hlað-
hamri sem undirstöðu: „Að
ég tali nú ekki um ef ég fengi
að semja óperu! En eftir á að
hyggja er sagan of grimmúð-
leg en hún er lýsandi fyrir
hina sterku sagnahefð íslend-
inga, þar sem hún rís hæst, og
auðvitað var það kona sem
geymdi söguna sér í minni. En
auðvitað hefur mig alltaf
langað til að semja texta við
óperu eftir Atla Heimi
Sveinsson og þá eru þjóðsög-
urnar sá sagnabrunnur sem ég
myndi ausa úr og reyna að
finna einhverja sögu þar sem
helst allar söguhetjurnar dæju
í lokin...”
Hann segist ekki leggja
eyrun við dægurlagatónlist:
„Mest held ég upp á Ragnar
Bjarnason - og svo djass...”
Honum líkar vel að vera
orðinn sextugur: „Eg vildi
ekki upplifa aldursskeið sem
ég yxi aldrei upp úr!” segir
hann. „Auðvitað hljótum við
að horfa til þess með
nokkrum feginleika að við
eigum öll eftir að sofna svefn-
inum langa. Það er lífsins
gangur að allt eldist og slitnar
og ný kynslóð tekur við. Ég
kvíði ekki ellinni.”
Þótt Halldór telji sig ekki
hafa samið margar rómantísk-
ar vísur, leynast í fórum hans
vísur um menn og staði, sem
óneitanlega hafa yfir sér róm-
antískan blæ. Svona orti hann
um Pétur son sinn (blaða-
mann á Morgunblaðinu) og
Þórarinn Guðmundsson, tón-
skáld og fiðluleikara, þegar
þeir gengu saman um Vagla-
skóg fyrir hartnær 25 árum:
Og finnst ykkur ekki þessi
„Sólin hátt á himni hló
horfði á jarðartetur vísa um Eyjafjörð róman-
þar sem gengu um grœnan skóg tísk?
gamalt skáld og Pétur.” Eða þá þessi, sem ort var
„Kerling reisir höfuð hátt mót sól.
Hattinn tekur Blámaðurinn ofan.
I sumar brá hún sér í nýjan kjól
og sópar stássleg gamla fjallakofann.”
þegar samgöngu-
nefnd Alþingis
heimsótti Brussel í
janúar:
„Þetta var um-
deild ferð, en við
áttum samt róman-
tíska stund,” segir
Halldór, sem orti af
því tilefni vísuna
Brussel”:
Eins og gamall vinur heilsar hér
hópnurn lítil krá með þrep sín skökk.
Við setjumst þyrst við kvistótt borð oss ber
bjór í krásum stúlka ung og frökk.
Borgartöfrar! fell ég fyrir þeim.
Ogflýti mérsvo aftur norður, - heim.
„Nótt í Segið þið svo að Halldór
Blöndal sé ekki rómantískur
41