Vikan - 17.09.1998, Page 22
w I*
I satt v
sjálfa sig
Sviðssett mynd, Eskimó módels
C
Hrceðsla
Margar konur þjást af
hræðslu flesta daga lífs síns.
Sumum finnst þær alltaf eiga
eitthvað slæmt í vændum, aðr-
ar óttast aðra manneskju eða
einhverjar þær kringumstæð-
ur sem þær lenda í öðru
hverju. Þeir sem lifa í skugga
eilífrar hræðslu þekkja ekki
hugarró og sanna, kyrrláta
gleði og eiga því ótrúlega
erfitt með að losa sig við
hræðsluna. Hræðslan skerðir
dómgreind og veldur því að
fólk tekur rangar ákvarðanir í
mikilvægum málefnum sem
snerta það sjálft og aðra. Til
að þjálfa okkur þurfum við að
gefa okkur tíma á hverju
kvöldi áður en við göngum til
hvílu, loka augunum og hugsa
jákvætt.
ímyndaðu þér
þetta:
Lokaðu augunum og horfðu
á sjálfa þig ganga mjóan gang
með dyrum til beggja handa.
Þegar þú nálgast dyrnar opn-
ast þær. Þú ert hrædd og þig
langar að snúa við en þú heyr-
ir rödd sem segir: “Vertu ekki
hrædd, ég er með þér “ og þér
líður strax betur þegar þú
heyrir það. Þú lítur inn um
fyrstu dyrnar og sérð tómt
herbergi. Þú skilur hurðina
eftir opna og heldur áfram. I
næsta herbergi streyma sólar-
geislar inn um gluggann og þú
skilur enn eftir opið. I því
þriðja sérð þú nokkrar mann-
eskjur sitja í hring og hug-
leiða, í því fjórða sitja nokkrar
manneskjur og tala saman og
þú heldur áfram. í fimmta
herberginu stendur þú frammi
fyrir nokkrum skelfdum og
niðurbrotnum manneskjum. -
Þeirri hurð lokar þú.
Þú vilt ekki vera í félagsskap
þessa óhamingjusama fólks.
Þú sérð á þessari ferð að
stærstur hluti hræðslunnar er
ekki á rökum reistur. Á veg-
ferð okkar verðum við að
opna margar dyr en það er
okkar ákvörðun hverjum
þeirra við lokum aftur.
Mundu - hræðslan heftir þig,
þú vilt ekki lifa með henni.
____________________
• •
Oldrun
Enginn getur stöðvað tím-
ann og öll eldumst við. Við
eldumst hins vegar misvel og
þeir sem hafa jákvæða lífssýn,
eldast mun betur á sál og lík-
ama en þeir svartsýnu. Við
vitum öll að það er nauðsyn-
legt að borða hollan og góðan
mat og fá hæfilega hreyfingu,
en það er ekki síður mikilvægt
heilsu okkar að hugsa á já-
kvæðan hátt.
ímyndaðu þér
þetta:
Þú horfir á bláar dyr. Þú snýrð
lyklinum, opnar, stígur inn iyrir
og lokar á eftir þér. Þú ert stödd
á árbakka, þú gengur upp með
ánni meðfram læk sem rennur í
ána og upp að lind í fjallshlíð.
Þú nemur staðar við lindina og
horfir á vatnið. Þú tekur fal-
legar, tærar flöskur sem standa
á lindarbarminum og fyllir þær
af tæru, fersku vatninu. Þú
drekkur af einni flöskunni og
finnur hvernig líkami þinn öðl-
ast nýjan kraft. Líkami þinn er
léttur og liðugur, hugur þinn er
áhyggjulaus og friðsæll. Nú
opnar þú augun.
Með tímanum lærir þú að þú
getur breytt líðan þinni með
þessari sjálfssefjun. Þér finnst
þú vera yngri og hraustari til
sálar og líkama. Mundu- aldur
er afstæður, það er líðan manna
sem skiptir máli
Þreyta
Þreyta getur stafað af mis-
munandi orsökum. Ef þreyta