Vikan - 07.01.1999, Qupperneq 19

um of svöng borðum við gjarnan tvöfald-
an skammt þegar við loksins setjumst að
borðum.“
Guðrún Þóra fékk þátttakendurna á
námskeiðinu til þess að hugleiða matar-
venjur sínar, skrifa niður á hvaða tímum
dagsins þeir borðuðu og hvað þeir borð-
uðu. Hún komst að því að flest þeirra
Um að gera að hrista vel! Guðrún Þóra
blandar Núpó létt drykkinn sem hjálpar fólki
í baráttunni við aukakílóin.
borðuðu lítið fyrri hluta dagsins og lagði
því aðaláhersluna á að venja þau á að
borða eftir ákveðnu einingakerfi meðan
þau væru að léttast. „Það er mjög mikil-
vægt að borða mat samtímis því að taka
Núpó létt. Þegar þú ferð í megrun
minnkar þú við þig matinn og færð þar af
leiðandi minni næringu úr mat. Næring-
una sem á vantar færð þú með Núpó létt
meðan þú ert að koma þér af stað. En
það er nauðsynlegt að borða mat með,
þannig er það hugsað. Við förum eftir
ákveðnu einingakerfi, miðum við 12 ein-
ingar yfir daginn, hver eining er 62,5 hita-
einingar. Eitt glas af Núpó létt gefur 90
hitaeiningar og við ráðleggjum fimm glös
á dag. Afgangurinn af hitaeiningunum á
að koma úr fæðunni. Ef þessum eining-
um er dreift jafnt yfir daginn kemur ár-
angurinn fljótt í ljós.“
FÉLAGSSKAPURIH ER MIKILS VIRfll
Árangur hópsins þykir svo góður að
fyrirtækið Thorarensen-Lyf ætlar að
halda námskeiðunum áfram. „Við erum
auðvitað ennþá að þróa þetta. Við byrj-
uðum með lítinn tilraunahóp í vor, sem
gekk mjög vel, og byggðum upp starfið
með þessum hópi á grundvelli þeirrar
reynslu. Ef til vill verður næsta námskeið
byggt að einhverju leyti á persónulegri
grunni, því þó að fólkinu finnist gott að
fá stuðninginn frá hópnum eru alltaf ein-
hverjar spurningar sem brenna á fólki
sem það vill spyrja í einrúmi."
„Við höfum lært að breyta mataræði okkar
til hins betra." Nýjar fínar línur eftir nám-
skeiðið.
OFAT ER EINS 00
ii /
Hjónin Randý Sigrún Guðmunds-
dóttir og Magnús Frímann Hjelm eru
búsett í Keflavík. Það aftraði þeim ekki
frá því að taka þátt í námskeiðinu og
óku þau öll mánudagskvöld til höfuð-
staðarins til þess að mæta á vikulega
fundi hópsins. Eins og aðrir þáttttak-
endur settu þau sér markmið á fyrsta
fundinum. Þau vildu bæði léttast um
10-12 kíló, svona til að byrja með. Og
nú eru þau alsæl með árangurinn.
Randý segist samt enn eiga svolítið í
land. „Ég fór til útlanda á miðju tíma-
bilinu og gleymdi að taka Núpó létt
með mér. Ég hefði betur gert það!
Magnús náði markmiðinu, léttist um 11
kíló.“ Þau eru sammála því sem Guð-
rún Þóra segir, að gott sé fyrir hjón að
fara saman í svona átak. „Það breytir
miklu að standa saman í þessu. Við eig-
um þrjú börn á unglingsaldri sem styðja
okkur allshugar í átakinu. Dóttir okkar
er búin að bjóðast til að baka fyrir jól-
in,“ segir Randý feginsamlega, „svo ég
detti ekki í kökurnar. Ég er nefnilega
alveg hræðilegur sælkeri og á auðvelt
með að innbyrða mikið af smákökum
ef því er að skipta.“
Randý segist hafa farið í fleiri hund-
ruð megrunarkúra sem allir hafi endað
á einn veg. Hún léttist tímabundið en
hefur verið fljót að bæta á sig kílóunum
á nýjan leik. „ En svo sá ég auglýsingu
um þetta námskeið og við hjónin
ákváðum að taka þátt í því.“
Randý segist strax hafa séð að þau
væru í góðum höndum. „Þetta er ekki
hefðbundið megrunarnámskeið, við
höfum einfaldlega lært að breyta
mataræði okkar til hins betra. Núpó
létt er stórkostlegt efni. Það er tekið
inn fyrir mat og gefur manni þá tilfinn-
ingu maður sé saddur þannig að maður
borðar minna í hvert sinn. Við borðum
mest allan mat en gætum þess að fylgja
einingakerfinu. Fjölskyldan hefur alltaf
borðað saman aðalmáltíð dagsins,
venjulega um sexleytið, þegar allir eru
heima. Við höfum ekki breytt út af
þeirri venju, en nú skiptum við hitaein-
ingunum jafnt yfir daginn.“
Þau eru sammála því að námskeiðið
hafi breytt lífi þeirra til hins betra.
Þeim líði betur á allan hátt, bæði and-
lega og líkamlega, og eru á þeirri skoð-
un að allir sem berjast við aukakílóin
ættu að reyna að komast á slíkt nám-
skeið. „Það veitir mikinn stuðning og
aðhald, þó auðvitað sé hver og einn
ábyrgur gagnvart sjálfum sér. Megrun
byggist á sjálfsaga og þrjósku. En það
er samt notalegt hvernig allir fylgjast
með hvernig gengur hjá hverjum og
einum. Námskeiðið er stórkostlegt
framtak. Við lærðum mikið af góðum
fyrirlesurum og leiðbeinendurnir veittu
okkur rnikinn og góðan stuðning."
Þau segja að það hafi verið auðvelt að
venja sig af gömlum ósiðum í fæðuval-
inu. Randý segist hafa minnkað sykur-
átið og Magnús borðar ekki eins feitan
mat. Hann hristir höfuðið þegar hann
minnist gamalla og rótgróinna matar-
venja. „Hér áður fyrr gat ég ekki hugs-
að mér að borða brauð fyrr en ég var
búinn að smyrja það þykku lagi af
smjöri. Ég nota ekki lengur smjör, ein-
ungis hollt álegg á brauðið. Meginuppi-
staða máltíðanna er ekki lengur kjöt og
fiskur heldur grænmeti og annað með-
læti.“ Randý skýtur hér inn í að Magn-
ús sé farinn að komast í gömlu buxurn-
ar og geti meira að segja hneppt að sér
jakkanum. Og Magnús bætir við að
buxurnar séu komnar upp fyrir „bumb-
una“.
En baráttan við aukakílóin heldur
áfram, þessi fyrstu kíló eru bara byrj-
unin. Þess vegna ætla þau bæði að fara
á framhaldsnámskeið núna á nýja ár-
inu. Því eins og Magnús segir: „Ofát er
eins og hver önnur fíkn og maður þarf
aðhald meðan maður er að ná sér á
strik.“
19