Vikan - 23.05.2000, Blaðsíða 7

Ií}> hcf |)á skoðuii
aft við síiiiu þaö
seni vift hiigsuni.
I>ess vegna skiplir
þaft niestu máli aft
liugsa á jákvieftu
nóliiiiiiin.
panta tíma hjá spákonu. Sá
sem svaraði í símann var nátt-
úrulega vanur þessum spá-
dómum og tók bara niður
pöntunina eins og ekkert væri
sjálfsagðara. Ég vissi ekkert
hvað ég átti að gera en auðvit-
að endaði með því að konurn-
ar tvær sem höfðu pantað
komu til mín og ég spáði fyr-
ir þeim rétt eins og ég hef
alltaf gert og mun alltaf gera.
Önnur þessara kvenna kem-
ur enn reglulega til mín. Fólk
kemur reyndar í misjöfnum
tilgangi, sumir koma af fag-
legum ástæðum til að skoða
fyrirtækin sín og til að leita
ráða þegar á að bæta við
starfsfólki, aðrir eru að huga
að ástarmálum sínum eða
börnunum og enn aðrir koma
eingöngu til að sækja sér
kraft. Svo er líka alltaf hópur
fólks sem er að koma að
gamni sínu og það er líka
mjög gott.
Það verður að líta á spá-
dóma með þessu jákvæða,
opna hugarfari til þess að þeir
hafi almennt gildi.“
Það leynir sér ekki þegar
maður situr með Sigríði að
hún er sterk kona með ótrú-
legan kynngikraft. Flún hefur
magnaða nálægð og það ligg-
ur við að maður hafi á tilfinn-
ingunni að hún horfi í gegn-
um mann.
„Jú, jú, ég er skyggn eins og
reyndar svo margir eru, en ég
nota það eiginlega ekkert. Ég
er alin upp á Snæfellsnesinu
og þar þótti það nú ekkert
merkilegt að vera skyggn. Ég
nota skyggnigáfuna ekki mik-
ið, ég vinn á öðru sviði. Ég hef
í sjálfu sér ekki lært neitt hvað