Vikan - 19.12.2000, Blaðsíða 44

Þórunn Stefánsdó11 i r þýddi
Smásaga
Persónuleikaprófið
etta yrðu fimmtu jólin
þeirra saman, eða rétt-
ara sagt ekki saman.
En Chris var alveg
sama. Hún þoldi ekki sjálfum-
gleði þeirra sem töluðu eins og
ekki mæti fagna slíkum tíma-
mótum nema þau væru lögleg.
Það var ótrúlegt, en satt, að
enginn vissi að hún var búin að
vera með Nóel frá því veturinn
1984. Ekki einu sinni besta
vinkona hennar. Þetta hafði ver-
ið yndislegur vetur. í hvertsinn
sem þau hittust uppgötvuðu
þau eitthvað nýtt sem þau áttu
sameiginlegt. Þau voru bæði
fædd rétt fyrir jólin, hún var
skírð Chris og hann Nóel í til-
efni þess. Þau voru bæði heið-
arlegir „antisportistar", elskuðu
bæði kvikmyndina Amadeus og
voru sammála um að þau væru
að verða of gömul til þess að
hlusta á popptónlist. Samt var
eitt lag sem Chris vissi að hún
myndi muna alla sína ævi. Það
var lagið ,,l just called to say I
love you“, með Stevie Wonder,
sem hafði hljómað á öllum út-
varpsstöðvunum um það leyti
sem þau kynntust. Nóel játaði
henni stöðugt ást sína með því
að syngja lagið fyrir hana í sím-
ann. Hann hringdi úrsfmaklef-
um, hótelanddyrum og verslun-
um. Stundum hringdi hann
meira að segja heiman frá sér.
Þegar hann var viss um að kon-
an hans heyrði ekki til hans.
Börnin voru svo ung árið
1984. Börnin hans Nóels og
konunnar hans. Þau voru satt að
segja mjög ung, aðeins sjö og
átta ára. Það er ekki hár aldur.
Og það var svo undarlegt að þau
virtust ekkert eldast eftir því
sem árin liðu. Chris fannst það
óskiljanlegt, önnur börn virtust
eldast eins og náttúran gerir ráð
fyrir. En börnin hans Nóels virt-
ust alltaf vera sömu smábörnin.
Þau gerðu endalausar kröfur til
hans, hann sendi þeim t.d.
póstkort daglega í þau fáu skipti
sem þeim Nóel og Chris tókst
að fara eitthvað í burtu saman.
Þau virtust einnig yngjast eftir
myndum að dæma þótt þau
væru nú orðin tólf og þrettán
ára. Hvers vegna sátu þaualltaf
eins og smábörn í fanginu á
pabba sínum? Kannski var kon-
an hans svona klókur mynda-
smiður? Hún vissi hvað hann
hafði gaman af því að sýna
myndir af sér og börnunum.
Þau Chris og Nóel voru ákaf-
lega tillitssöm við hvort annað.
Hann talaði aldrei um jólaboð
þeirra hjóna. Það sama mátti
segja um hana; hún talaði aldrei
um jólaboð foreldra sinna og
hafði aldrei minnst orði á með-
eiganda föður síns sem varði jól-
unum með þeim vegna þess að
hann var einhleypur. Hún sagði
honum aldrei frá því að systur
hennar skildu ekkert í því að
hún væri enn þá ógift og minntu
hana stöðugt á að það væri kom-
inn tími til að hún festi ráð sitt
og færi að huga að barneignum.
Satt að segja fannst Chris þau
Nóel kurteisari og nærgætnari
við hvort annað en flest hjóna-
fólk sem hún þekkti. Hún hafði
unun að því að fylla út persónu-
leikapróf í tímaritunum sem
hún keypti að staðaldri, eins og
t.d. prófið ,,Eigið þið vel sam-
an?“ í öllum þessum prófum
komu þau út með hæstu ein-
kunn. Þau hlustuðu alltaf með
athygli á hvort annað. Þau
gengu aldrei eins og druslur til
fara í nálægð hvors annars.
Hvorugu þeirra dytti í hug að
taka sjónvarpið fram yfir nota-
legar samræður. Kynlíf þeirra
var gott og gefandi. Þau áttu
einfaldlega vel saman.
Einhvern tímann hafði hún
tekið prófið ,,Ertu róman-
tísk(ur)?" Samkvæmt stigagjöf-
inni voru þau það svo sannar-
lega. Hann keypti oft handa
henni rauðarrósiroggætti þess
að segja henni að hún væri fal-
leg og liti vel út. Þegar hann
kom til hennar í mat beið hans
dekkað borð, skreytt blómum og
kertaljósum. Henni dytti aldrei
í hug að bjóða Nóel upp á það
að sitja með diskinn í kjöltunni
fyrir framan sjónvarpið.
Það sama mátti segja um
prófið ,,Er hann karl-
rembusvín?" Samkvæmt próf-
inu var hann ekkert í líkingu
við það. Hún gat sagt með hönd
á hjarta að hann dáðist að
greind hennar, öfundaði hana
ekki þótt hún væri í betri stöðu
en hann og leitaði oft ráða hjá
henni. Hann komalltaf fram við
hana sem jafningja.
Hún var heiðarleg og forðað-
ist aldrei prófin sem hugsanlega
gætu komið illa út. Hún tók
meira að segja prófið ,,Mun ást
ykkar endast að eilífu?" Hún
svaraði spurningunum sam-
viskusamlega og komst að þeirri
niðurstöðu að útkoman væri
þeim í hag. Þau höfðu allt að
bera sem til þurfti. Þau vissu
hvað þau voru að gera og virtu
takmörk sín þótt þau gengu eins
langt og þau gætu. Það var eng-
inn veikur hlekkur í ást þeirra.
Aðeins nauðsynleg tilfærsla.
Nóel hafði líka gaman af
þessum prófum. Þau lásu ekki
sömu blöðin og hann fann
stundum önnur próf en hún,
eins og t.d. prófið ,,Of stressuð
til að elskast?" Þeim fannst
spurningin fáránleg. Ástarlíf
þeirra varfullkomið. Hannfann
líka annað próf: ,,Ertu óheiðar-
leg(ur) við maka þinn?“ Þau
fóru mjög nákvæmlega í gegn-
um spurningarnar og komust að
þeirri niðurstöðu að í rauninni
væri hann ekki óheiðarlegur
gagnvart konunni sinni. Hún
hafði ekki hugmynd um annað
en að hann væri heiðarlegur og
sér trúr. Hann myndi segja
henni frá sambandi sínu við
Chris, nærgætnislega, þegar
rétta augnablikið kæmi.
Þau höfðu bæði keypt sama
blaðið fyrir þessi jól. í því var
að finna persónuleikapróf sem
þau ætluðu að svara á jóladag,
í sitt hvoru lagi, á sitt hvoru
heimilinu. Þau yrðu hamingju-
söm á jólunum þótt aðstæð-
urnar og kílómetrarnir skildu
þau að. Nóel átti mynd af henni
sem vartekin um jól heima hjá
foreldrum hennar. Á myndinni
var hún umkringd systrum sín-
um og mágum, frændum,
frænkum og gömlum fjölskyldu-
vinum. Hann gat séð hana í
anda við arininn með blaðið í
kjöltunni, brosandi með sjálfri
sér meðan hún svaraði spurn-
ingunum í persónuleikaprófinu.
Hún myndi vita af honum við ar-
ininn heima hjá sér og vera viss
um að þau svöruðu prófinu á ná-
kvæmlega sama hátt.
Chris hugsaði um Nóel og
börnin hans sem virtust lifa líf-
inu aftur á bak. Líklega yrðu
jólagjafirnar þeirra í ár hringl-
ur, tuskubrúður og loðnir bangs-
ar. Hann myndi nota tækifærið
þegar búið væri að borða til þess
að setjast niður með blaðið.
Hún sá hann í anda kinka kolli
og brosa í hvert sinn sem börn-
in trufluðu hann. Nóel hélt
alltaf jafnvægi sínu. Hún var
viss um að ekki einu sinni þessi
hræðilegu börn gætu tekið hann
á taugum.
Hingað til höfðu þau fengið
hæstu mögulegu einkunn í öll-
um persónuleikaprófunum,
hvort sem þau vörðuðu róman-
tík, karlrembu eða framhjáhald.
Þau voru viss um að það sama
myndi gilda um persónuleika-
prófið í jólablaðinu. Um svipað
leyti á fallegum, köldum jóla-
degi settust þau niður og svör-
uðu prófinu, í sitt hvoru lagi, á
sitt hvoru heimilinu.
Þetta árið var próf ið með svo-
Iítiðsérstökum hætti. Venjulega
voru þrír svarmöguleikar í boði;
44
Vikan