Vikan


Vikan - 19.12.2000, Blaðsíða 17

Vikan - 19.12.2000, Blaðsíða 17
Texti og myndir: Sigríður Víðis Jónsdóttir Seinustu jói voru ein- hver þau eftirminnileg- ustu sem undirrituð hef- ur upplifað. Á eyjunni Vinalhaven í fylkinu Maine í Bandaríkjunum er jólahald nefnilega með talsvert frábrugðnu sniði en hér heima á Fróni. Ofskreytt jólatré í byrjun desember hófu menn að stilla jólatrjám sínum út við gluggann svo að allir sem færu hjá gætu notið dýrðarinnar. Ég hugleiddi oft hvernig jólatrén stæðu undir öllu þessu skrauti, enda sást sums staðar ekki í grænt nema á stöku stað. Á kvöldin óku eyjarskeggjar um og kíktu á jólaljósin hver hjá öðr- um. Þannig var umræðuefni Miðbærinn var svo of- skreyttur að ég hafði aldrei séð annað eins. Börnin í bænum höfðu skreytt þessi jólatré og inn um lúguna á plastkofanum gátu þau stungið bréfum til jólasveinsins. Rjúkandi jólasteikin nýkomin úr ofninum. Borðið svignar undan kræsingum. Upp úr miðjum nóvem- ber voru fyrstu jólaser- íurnarsettarupp. Þeg- ar komið var fram í fyrstu viku desember var seríu- fjöldinn orðinn svipaður og hér heima en alltaf hélt magnið áfram að aukast. Bærinn varð sí- fellt skrautlegri og samsetning- arnarslíkarað éghafði aldreiséð annað eins. Öllu ægði saman; stórum perum, litlum perum, blikkljósum, lýsandi snjókörlum, brosandi jólasveinum og blikk- andi stjörnum í öllum möguleg- um og ómögulegum litum. Og niðri í bæ lá jesúbarnið í jötunni. heimamanna oftar en ekki: „Ertu búinn að sjá skreytingarnar hjá honum Boongie, hann setti þær upp í gær?“ eða „Vissirðu að Johnny er með hvorki meira né minna en 9 feta jólatré inni í stofu hjá sér?“ Gjafakaup í janúar! Ellefta desember fórum við sam- býlismaður minn á jólatónleika kirkjukórsins. Presturinn sagði að nú þegar jólainnkaupin og allt jólabrjálæðið væri yf irstaðið væri rétti tíminn til að slappa af og hugsa um gildi jólahátíðarinnar. Við gátum ekki annað en brosað út í annað enda hvorki búin að setja upp jólatréð né farin að huga að jólagjafainnkaupum. Heimamenn sögðu okkur að þeir hefðu byrjað að kaupa inn gjafir fljótlega eftir að síðustu jólum lauk. Það væri best að gera þetta jafnt og þétt yfir árið. Þegar pakkaopnunin hófst skildum við af hverju. Jólatré höggvið úti í skógi Við ákváðum að vera snemma í því á íslenskan mælikvarða og fórum út í skóg viku fyrir jól og hjuggum okkur myndarlegt jólatré. í trássi við hugmyndir heimamanna um jólatrésskreytingarsettum við hvít Ijós á tréð og hnýttum rauðar slaufur á greinarnar. Við vorum voðalega stolt af fallega jólatrénu okkar. Varla þarf að nefna að við vorum spurð hvenær við ætluð- um að skreyta tréð ... Réttfyrirjól buðu veitingastað- irnirtveir niðri í miðbæ öllum eyj- arbúum í ókeypis jólahlaðborð. Viðburðurinn er árlegur og mætt- um við að sjálfsögðu á staðinn. Notalegstemmningvar í bænum, lúðrasveit spilaði jólalög, boðið var upp á eggjapúns og brosandi fólk óskaði hvert öðru gleðilegra jóla. Rafmagnsleysi og pakkaflóð Á aðfangadag fór rafmagnið af eyjunni. Við prísuðum okkur sæl að vera með gaseldavél því ann- ars hefði kornfleks orðið að koma í stað jólasteikurinnar. Þegar við furðuðum okkur á rafmagnsleys- inu sögðu heimamenn að þetta væri nú ekkert til að kippa sér upp við, þetta gerðist oftar en einu sinni og oftar en tvisvar á hverjum vetri. Klukkan hálfsjö á jóladags- morgun hringdi síminn. Tími var kominn til að vakna og opna pakka. Við höfðum vakað lengi kvöldið áður við lestur jólabóka og mættum því með dökka bauga og stirur í augunum til föður kærasta míns og sambýliskonu hans. Undan jólatrénu flæddu pakkar í tugatali og greinilegt var að jólasveinninn hafði komið í heimsókn um nóttina. Sinn hvor úttroðinn jólasokkurinn beið okk- ar. Nú var komið að jólum núm- er tvö. Eftir að hafa slafrað í okk- ur beikoni og eggjum, snúðum og kanillengjum hófst pakkaopnun- in. Pakkahríðinni ætlaði aldrei að linna og áttum við fullt í fangi með að hafa undan. Húsmóðirin á heimilinu var vön pakkaósköp- um sem þessum og var ekki lengi að rífa upp gjafir frá öllum vin- konum sínum, ættingjum, starfs- félögum og nágrönnum. í stað þess að senda jólakort gefa eyja- skeggjar nefnilega pakka. Við sáum fljótlega að lögmálið í pakkamálunum er: „Betra er að gefa marga litla hluti en einn stóran svo að það virðist sem þú hafir gefið ákaflega mikið". Þannig kom t.d. upp úr sama pakka eitt par af sokkum, leik- fang fyrir heimilisköttinn, súkkulaði með appelsínubragði, nokkrar tegundir af ilmsápum, fjögur rauð kerti og sérstök græja til þess að afhýða hvítlauk. Fóru einhverjir í jólaköttinn? Við fórum í sparifötin áður en jólahádegisverðurinn varsnædd- ur; sextán punda kalkúni meðtil- heyrandi meðlæti. Strokin ogfín settumst við til borðs en litum hvort á annað þegar aðrir veislu- gestir mættu á staðinn. Við vor- um áberandi fínust. Við hug- leiddum að segja þeim söguna af jólakettinum en ákváðum slð- an að það væri of seint. Skaðinn væri þegar skeður og sá mögu- leiki var líka fyrir hendi að galla- buxurnar og joggingpeysurnar væru nýjar! Eftir matinn röltum við heim á leið og röðuðum öllum gjöfun- um undir jólatréð okkar. Tréðvirk- aði ósköp smátt miðað við stafl- ann. Við settumst aftur og brost- um. Kannski við myndum I þetta skipti bara byrja jólagjafainn- kaupin í janúar. Einsog þeirsegja í Amerikunni: „It's better to be safe than sorry.“ Vikan 17
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.