Vikan


Vikan - 19.12.2000, Blaðsíða 60

Vikan - 19.12.2000, Blaðsíða 60
sagði lögreglunni að þú ættir demantinn." Mér fannst eins og jörðin hefði opnast og gleypt mig. Ragna kynntist alls konar fólki í Afríku og upplifði margt. Henni fannst sem sér væri áskapað að reyna nýja og framandi hluti áður en hún flytti alfarið heim til íslands. Sá kafli ævi hennar verður ekki rakinn hér heldur látinn lesendum bókarinnar eftir. Miskunnarlausl heimilisofbeldi Ragna leitaði sífellt að draumaprinsinum og þráði að vera í sambandi við karlmann sem hún gæti falið sitt óörugga sjálf í. Þessi hugrakka kona, sem hafði ratað í ýmsar raunir, var samt ennþá öryggislaus, lítil stúlka í sálu sinni. Og eins og svo oft vill verða um konur sem þannig er ástatt fyrir hallaði hún sér upp að manni sem átti eft- ir að reynast hennar versta martröð. Ragna laðaðist að honum þrátt fyrir að hún hefði átilfinningunni aðeitthvaðslæmt vofði yfir og sá grunur hennar reyndist vera á rökum reistur. Það leið ekki á löngu þar til ,,draumaprinsinn" varfarinn að beita hana og börnin líkamlegu og andlegu ofbeldi. Ragna leitaði margsinnis aðstoðar hjá Kvennaathvarfinu og fékk þar bæði kær- komna hvíld ogfræðslu til þessað koma sér út úr ofbeldissambúðinni. f bók sinni gefur Ragna Bachmann les- endum einlæga sýn inn í margbrotið og átakamikið lífshlaup sitt og í niðurlagi bók- arinnarsegir hún: ,,Ég lærði auðmýkt. Gam- alt spakmæli frá Tíbet segir að sálarkrepp- an sé okkar besti lærimeistari því af henni lærum við þolinmæði og hluttekningu með öðrum. Ég veit að það er rétt.“ Hér er á ferðinni ævintýraleg en jafnframt átakanleg saga Rögnu Bachmann sem segir frá lífshlaupi sínu af hugrekki og hreinskilni. Ragna dvaldi lengi í Afríku þar sem hún upplifði bæði mikla hamingju og einnig raunir. íslenska stúlkan sem sleit barnsskónum í Kamp Knox hélt saklaus á vit ævintýranna í veruleikaflótta sínum og leit að sjálfri sér. Þegar Ragna var lítil stúlka í Kamp Knox sökkti hún sér niður í lestur fallega myndskreyttra blaða sem gefin voru út undir heitinu Sígild- ar Sögur og margir kannast við. í þessum blöðum voru fræg skáldverk einfölduð fyr- ir börn. Ragna heillaðist af þessum litríku og skemmtilegu sögum sem kveiktu ævin- týraþrá hennar. Hún kynntist ástinni mjög ung og varð barnshafandi aðeins 15 ára gömul. Hún gaf dóttur sína tíl ættleiðingar og færði þá miklu persónulegu fórn þar sem hún var þess fullviss að með því móti gæti hún tryggt barninu betri framtíð. Eftir ástarsorg og ættleiðingu dóttur sinn- ar ákvað Ragna að reyna að upplifa eitthvað nýtt. Það var árið 1969 og bjartsýni, frelsi ogferskleiki sveif yfirvötnum. Það má með sanni segja að Ragna hafi upplifað ótal margt í leit sinni að fegurð, öryggi og æv- intýrum og við lestur bókarinnar, sem rit- uð er af næmni af Oddnýju Sen, fylgir les- andinn Rögnu í gegnum lífsins gleði og þrautir víðs vegar um heiminn. Handtaka og réttarhöld Ragna komst oft í hann krappan í Afr- íku eins og þetta sýnishorn úr bókinni ber með sér: Ég átti mér einskis ills von þegar Mar- grét kom hlaupandi út úr búðinni og fórn- aði höndum með angistarsvip á andlitinu. ,,Hvað er að?" spurði ég. ,,Ragna mín, lögreglan er hérna!" hróp- aði hún. ,,Nú, jæja," sagði ég grandalaus. ,,Hún er að leita að þér,“ sagði Margrét. ,,Að mér?" sagði ég undrandi. ,,Af hverju í ósköpunum ? ,,Nú, þú veist, " sagði Margrét augljós- lega miður sín og mjög óróleg. Hún vissi greinilega ekki hvað hún ætti að segja mér mikið. Ég stóð fyrir framan hana, eitt spurn- ingarmerki. Skyndilega virtist hún taka ákvörðun. ,,Ragna mín,“ sagði hún með áherslu. ,,Þú verður að segja lögreglunni sannleik- ann. Allan sannleikann. Þeir eru búnir að bíða eftir að þú komir inn í búðina til að heimsækja mig.“ Mér var nóg boðið og fannst þetta vera einn skrípaleikur. ,,Hvað hefur eiginlega komið fyrir, Margrét?" spurði ég. ,,Segðu mér það strax." ,,Við Daníel vorum að ganga frá kaup- unum á demantinum í morgun þegar lög- reglan kom og tók hann í yfirheyrslu.“ ,,Hvað ertu að segja?" sagði ég skelfd. ,,En hvernig kemur það mér við?“ Margréti vafðist tunga um tönn. Að lok- um sagði hún: ,,Hann var með vegabréfið þitt á sér og 60 Vikan
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.