Vikan - 19.12.2000, Blaðsíða 7

er sett upp nýárstré og settar
gjafir undir það. Börnin klæðast
grímubúningum og Vetur faðir
og aðstoðarstúlka hans koma og
færa börnum eitthvað gott. Auð-
veldlega má þekkja svipaða siði
og hjá okkur nema að þetta er
tengt nýju ári en ekki jólum. Há-
tíð Rússanna er 6. janúar en
Armenar eiga sína hátíð 20.
janúar. Eina ástæða þess að við
höldum jól 24. desember er að
það var dagsetning gömlu sól-
arhátíðarinnarogsennilega hef-
ur hver þjóð sína hentisemi með
daginn.
Hátíð Ijóssins
í Malasíu halda hindúar s.k.
Dívalí eða hátíð Ijóssins sem
svipar mjögtil íslensku jólanna.
Undirbúningurinn stendur í
heilan mánuð. Heimilið er þrif-
ið hátt og lágt, allir fá ný föt og
svo þarf að baka stafla af
smákökum. Síðustu dagana fyr-
ir hátíðina er eldað og eldað og
matarilmurinn fyllir húsið. Með-
an Dívalí varir er opið hús og
hvert heimili má búast við
mörgum gestum og enginn má
fara svangur í burtu. Börnin líta
í kringum sig eftir pökkum og
sælgæti líkt og íslensk börn og
velta fyrir sér hvar pabbi og
mamma hafi falið þetta.
Þegar hátiðardagurinn renn-
ur loks upp vakna allirsnemma,
þvo sér og eru nuddaðir með
olíu. Hrein og ilmandi í nýjum
fötum hittist fjölskyldan við fjöl-
skyldualtariðtil bæna. Kveikter
á reykelsum og beðist fyrir.
Börnin fá blessun eldri fjöl-
skyldumeðlima og því næst er
farið í musteriðtil frekari bæna-
gjörðar. Að því loknu er haldið
heim og snæddur hefðbundinn
morgunverður sem sam-
anstendur af hrísmjölspönnu-
kökum (dósæ), baunarétti (dal)
og mismunandi karrísósum.
Með þessu er drukkið sætt te og
börnin fá að smakka fyrstu
smákökurnar og ofurlítið sæl-
gæti. Menn óska hver öðrum
gleðilegrar hátíðar þegar þeir
hittast.
Hátíðin stendurfrá morgni og
langt fram á nótt. Flestir gest-
anna koma síðla dags og á
kvöldin. Gestrisni er mikil og