Menntamál - 01.12.1950, Síða 15

MENNTAMAL
213
5. Orsakartengingar: af því að, því að, fyrir því að, með
því að, sökum (sakir) þess að, úr því að, vegna þess
að, þar eð, þar sem, fyrst: alltaf komma á undan.
6. Tilgangstengingar: til þess að, til að, svo að: alltaf
komma á undan.
7. Tíðartengingar: þegar, áður en, (á) meðan, eftir að,
er, sem, frá því að, frá því er, fyrr en, jafnskjótt sem,
óðar en, síðan, undireins og, strax og, um leið og,
þangað til (að), þar til (er), þá er, til þess er, þar til
að, unz: alltaf komma á undan.
8. Tilvísunartengingar: þar sem, þar er, þangað sem,
þangað er, þaðan sem, þaðan er, hvert sem, hvert er,
hvar sem, hvernig sem, hvenær sem: alltaf komma á
undan.
9. Viðurkenningartengingar: þó að, þótt, enda þótt, þrátt
fyrir það að: alltaf komma á undan.
10. Samanburðartengingar:
1. og, en: ekki komma á undan.
2. eins og, sem, svo sem, heldur en: komma, þegar
aðalsetningin er sjálfstæð, annars ekki;
3. því — því, því — þeim- mun: alltaf komma í milli.
Ath. Standi fylgiorð á undan aukatengingunum, skal
setja kommuna fyrir framan það (fylgiorðið). Sjá a. ö.l.
merkjasetning, bls. 73-97
1. Hvernig er kommusetning í sambandi við aðal-
tengingarnar: en, heldur, enda ?
2. Hvenær á að setja kommu á undan aðaltengingun-
um og, eða, ellegar?
3. Hvernig er kommuregla fleyguðu tenginganna?
Lærðu vel þessar reglur: Milli aðalsetningar og tengdra
aukasetningar skal setja kommu, nema nokkurn hluta
samanburðarsetningar.
Regla þessi má teljast víðtækasta kommureglan, þar
sem hún á við eftirtalda flokka aukatenginga: skýringa-
tengingu, spurnartengingar, (spurnarfornöfn og spurn-