Menntamál - 01.12.1961, Side 101

MENNTAMÁL
287
sem allir nemendur bekkjarins geta séð í einu. Þannig
geta skólar komizt af með eina eða fáar smásjár.
Sýningarvél ein mikil stækkaði smásjársneiðar svo mjög,
að sjá mátti greinilega einstaka hluta í vöðvafrumum
manna. Læknanemar við háskólann hér skoðuðu vél þessa
ákaft og margspurðu, hvort háskólinn fengi ekki þessa
vél. ,,Ef háskólinn sér sér ekki fært að kaupa hana þá
munum við skjóta saman og gera það, heldur en að hún
fari út aftur.“
Vélin fór í háskólann að lokum, og má víst að miklu
leyti þaklta það áhuga nemenda.
Mikið af tnunum þeim, sem á sýningunni voru, var
keypt handa barna- og framhaldsskólum, og hefur skólum
landsins þannig bætzt mikið af kennslutækjum.
Kennslutækin voru yfirleitt mjög vönduð, sterkbyggð
og úr góðu efni, en ódýr voru þau að sjálfsögðu ekki, enda
fer þetta sjaldan saman.
Mjög örðugt er að fást við innflutning kennslutækja á
íslandi um þessar mundir, bæði vegna þess, hve markaður
er þröngur, en sérstaklega vegna algerlega úreltra tolla-
ákvæða. Á sumum tækjum er alls enginn tollur en á öðrum
meira en 100%, sumar stofnanir. fá tolla eftirgefna, en
aðrar verða að greiða fullan toll. Á meðan þessu er þann-
ig farið, eru litlar líkur til, að erlend fyrirtæki vilji halda
sýningar á kennslutækjum hér, og fáir fást til að eiga við
innflutning þeirra.
Ekki er mér kunnugt um, hvað eða hver hefur fengið
Luðvig Storr, konsúl, til þess að leggja fram fé fyrir toll-
um og aðflutningsgjöldum, en forvitni og von um að geta
orðið litlu landi að liði, mun hafa knúið hinn lamaða þýzka
forstjóra út í þetta ævintýri, og hann var ekki vonsvikinn,
enda þótt pyngja hans þyngdist ekki á ferð hans hingað til
lands. Aðsókn að sýningunni og áhugi á henni var eins
mikill eins og í milljónaborg, að því er forstjórinn tjáði
mér. Varð að framlengja sýninguna nokkra daga vegna að-