Vorið - 01.06.1949, Blaðsíða 16

54
VORIÐ
,,Hvað ert þú að gera þarna, Sólrún?“ spurði hann.
,,Ég er að hafa yfir bænirnar mínar; það geri ég alltaf á
kvöldin, áður en ég fer að sofa,“ sagði Sólrún.
,,Bænir, hvað er nú það?“ spurði tröllkarlinn.
„Kannt þú engar bænir, tröllkarl?“ spurði Sólrún litla.
„Nei, en það væri nú líklega dálítið gaman að læra ein-
hverjar bænir, eða getur þri kennt mér nokkrar, Sólrún
litla?“ sagði tröllkarlinn.
Sólrún litla kenndi nú tröllkarlinum allar fallegu bæn-
irnar, sem hún kunni. —
En nú kom dálítið skrítið fyrir.
Stóri tröllkarlinn fór að minnka og minnka og breytast
og breytast, og loks varð hann að litlum, fallegum dreng.
„Þú skalt ekki verða hissa, Sólrún mín,“ sagði drengurinn.
„Ég skal segja þér sögu.