Vorið - 01.06.1949, Side 39

VORIÐ
77
Vorið mitt og lesa það, eða hvað
finnst ykkur, sem lesið það?
Svo kveð ég þig, kæra Vor, með
beztu þökk fyrir skemmtunina á
síðastliðnum vetri. Og alla kaup-
endur Vorsins, með ósk um gleði-
legt sumar.
Dana S. Arnar, 14 ára.
*
Kæra Vor!
Ég er ein af kaupendum þíns
ágæta blaðs „Vorsins“, og þykir mér
það ágætis félagi, að grípa það til
lestrar við og við. Að vísu er ég
orðin 16 ára, en ég ætla samt að
kaupa blaðið áfram. Ég mun kann-
ske senda ykkur einhvern tíma smá-
sögur til birtingar í blaðinu. Ég er
skáti, en ekki í stúku. Ég ætla samt
aldrei að bragða áfengi og neyta
ekki tóbaks.
Nú ætla ég að senda ykkur botn
við vísuna í 1. blaði þessa árgangs:
syngja um fagran sólskinsdag, •
sem að vari lengi.
(Rúna).
Við, sem kaupum „Vorið“ hérna
1 Húsavík, höfum ágætan útsölu-
oiann, Sigurð Gunnarsson, skóla-
stjóra. Mér þykir helzt að „Vor-
úiu“, að það kemur sjaldan. Því
uraður vill fá vor sem oftast.
Ég hef þá ekki meira til að bæta
við þetta bréf. Og kveð ég þá „Vor-
xð“ með þessari vísu:
Gangi „Vori“ gott í hag,
gæfan um það sitji,,
lifi blaðið langan dag,
ljóðin beztu flytji.
(Rúna).
Ég heiti nú réttu nafni Anna
Sigrún Jónasdóttir. Pabbi minn
heitir Jónas Jónasson og er kallað-
ur Flateyjar- Jónas. Svo bið ég ykk-
ur að taka ekki hart á skáldskapn-
um.
Og verið þá marg-blessaðir.
Anna Sigrún Jónasdóttir,
Húsavík.
*
KISAN MÍN
Ég átti kött, sem hét Soffía. En
hún er dáin núna.
Einn morguninn vaknaði ég við
voðalegt mjálm úti á svölum. Ég
stökk út úr rúminu og út í glugga.
Þá sá ég, hvar kisa stendur á aftur-
fótunum og fjórir kettir fyrir fram-
an hana. Ég kalla á Soffíu, en hún
kemur ekki. Ég skildi ekkert í
þessu, af því að hún var vön að'
koma, þegar ég kallaði á hana, Svo
stóð ég þarna lengur og horfði á
kisu og hina kettina, þangað til allt
í einu, að kisa mín ræðst á einn
svartan kött. Og mér er að verða
nóg boðið, og ég kalla aftur á kisu
mína, og þá loksins kom hún, og
svarti kötturinn ætlaði að koma á
eftir, en ég flýtti mér að loka glugg-