Bjarmi - 15.06.1921, Blaðsíða 1

BJARMI
KRISTILEGT HEIMILISBLAÐ
XV. árg.
Reybjavík, 15. júní 1921.
14.—15. tbl.
Verið minnugir lciðloga yðar, sem Guðs orð hafa lil gðar lalað; virðið ftjrir tjðttr
hvernig œft peirra lauk, og líkið siðan eftir trú peirra, (Hebr. 13, 7).
+
Síra Jón Sveinsson.
Hann lijet fullu nafni Jón Andrjes,
og var fæddur 11. sept. 1858 á Snær-
ingsslöðum í Húna-
vatnssýslu. Foreldrar
hans voru Sveinn Ror-
leifsson, siðar bóndi á
:: Ytri-Löngumýri í ::
Blöndudal, og kona
hans, Sigríður Pálma-
dóttir frá Sólheimum.
Hann tók stúdentspróf
1882 og guðfræðispróf
1884, bæði með I. ein-
kunn. Árið 1886 vígð-
ist hann að Görðum á
Akranesi, og var þann-
>g alla æfi prestur lijá
sömu söfnuðum. Pró-
fastur Borgfi'ðinga var
hann síðan 1896. — Kona hans var
Halldóra Hallgrímsdóttir, bónda i Guð-
■únarkoti á Akranesi, Jónssonar. Börn
þeirra eru: Hallgrímur og Margrjet,
hona Níels Kristmannssonar, kaupm.
® Akranesi, og Sigríður, kona Kon-
1-áðs læknis Konráðssonar i Reykjavík.
Hann var liógvært prúðmenni í
®Bri framkomu, enginn grjótpáll í
ffatnkvæmdum og dró sig í hlje í
'ieilumálum,. en valmenni, sem allir
kunnugir virtu, og vinsæll maður
lT1jög hjá söfnuðum sínum. — Lang-
varandi veikindi konu bahs lömuðu
Sira Jón Sveinsson.
vafalaust starfskrafta hans síðari ár-
in, en þaö heimilisböl bar bann með
frábærri stillingu, og kvartaði ekki
við kunningja sína, og því síður við
aðra, því að dulur var hann að
eðlisfari.
Akranesingur, gagnkunnugur síra
Jóni, skrifar um hann
á þessa leið:
»Banamein síra Jóns
var hjartabilun. Varð
hann fyrst veikur á
2. Hvítasunnudag, eftir
messu, í húsi Ó. Fin-
sen’s hjeraðslæknis, og
sagðist læknirinn hafa
búist við, að hann
mundi líða út af í
faðmi sínum; en lion-
um Ijelli þá aftur, var
borinn heim, og lifði
þar tii á Trinitatis.
Um það léyti, sem
hann var vanur að
fara að búa sig í kirkju, var fáni
Templara dreginn í hálfa stöng, og
svo hver fáninn af öðrum. Það
heyrðist hvíslað mann frá manni:
»Prófasturinn er látinn«. Og alla setti
hljóða. — Hann var kvaddur til
guðsþjónustu á æðri stað.
Jeg veit um börn, sem grjetu sig
þreytt, grjetu allan daginn, og mörg-
um hinna eldri og hraustari mun
hafa orðið skamt til tára. Hann var
elskaður og virtur af öllum, sem
þektu hann, og hafa vit á mann að
meta, Hann var líka sönn fyrirmynd