Bjarmi - 15.06.1921, Blaðsíða 7

BJARMI
111
aö játa það, að mannasálin sjálf er út-
búin með mörgum æðri hæfileikum,
sem mennirnir hafa ekki fyr veitt
athygli. En nú sannast tilvera þeirra,
og þeir gera anda-útskýringuna með
öllu, eða nær því öllu, óþarfa. Anda-
útskýringin hefir aldrei verið sönnuð
til fulls, eða ómótmælanlega; því nær
æfinlega er eðlilegra og liggur nær að
skýra fyrirbrigðin út frá undirvitund
sálarlífsins.
Undirvitund sálarlífsins viiðist hafa
að geyma hina undursamlegustu mögu-
leika. Það virðist vera sannað, að
mannssálin hafi, undir vissum skilyrð-
nm, hæflleika til þess, að hafa áhrif
á aðra í 'fjailægð (Telepati = sálar-
fjarvisku = sálna-loftskeyti). Ennfremur
hæfileika til þess, að skynja út fyrir
takmörk skilningarvitanna (Telæstesi =
hugsana lestur), og að sjá í gegnum
rúm og tima (Clairvoyance), og til þess
að hreyfa hluti í fjarlægð, án þess að
snerta þá (Telekinese), og ýmislegt
annað stórmerkilegt.
Spiritisminn hefir í raun og veiu
hrundið því af stað, að allir þessir
leyndardómsfullu sálarhæfileikar hafa
náðst inn undir vísindalegar athuganir
og tilraunir. Vjer höfum allir áhuga á
því, að þessu haldi áfram, svo að vjer
fáurn. ábyggilega og óhlutdiæga skýr-
ingu yflr þessa leyndardómsfylstu krafta
mannlegs súlarlífs.
II.
Um leið og jeg viðurkenni að spiri-
tisminn — ósjálfrátt — hefir hiundið
af stað alveg nýrri og þýðingarmikilli
vísindagrein: Sálar-rannsókn — svo
viðurkenni jeg einnig, að spiritisminn
hefir að vissu leyti almenna, trúarlega
þýðingu.
Eins víst og það er, að spiritisminn
er ávöxtur af voldugum, leyndardóms-
fullum sálaröflum, er að þessu hefir
verið lítill gaumur gefinn —, eins víst
er og hitt, að spiritisminn er alvarleg
áminning um veruleika hins sálarlega,
yfirskynjanlega heims — og því í allra
besta og fylsta. skilningi sönnun fyrir
hinni trúarlegu lífsskoðun á tilverunni.
Hin spiiitisku fyrirbrigði eru geysilega
auðmýkjandi fyrir hina sjergóðu, skamm-
sýnu, vanmetafullu, vísindalegu efnis-
hyggju, er átti einn af „spámönnum"
sínum í nýlátna, þýska háskólakennar-
anum Hiicke). Sú fullyiðing, að alheim-
ur sje gerður úr ljósvaka og frumeind-
um, og að hvergi sje staður fyrir sál
og anda, lætur nú hlægilega og barna-
lega í eyium hvers þess manns, sem
dálitið hefir fylgst með í h nni nýrri
sálarrannsókn, og (jeg get bætt við) í
hinni nýrri frumeinda (atoma) rann-
sókn. Það er ekki ástæðulaust, að spiri-
tistar hafa brennimerkt mikið af hinni
guðlausu, stærilátu efnishyggju, og
kallað hana spjátrungsleg hundavaðs-
vísindi, sem fyrirlita það, er þau nenna
ekki að skilja. Innsýni það í heim sál-
arinnar og leyndardóma sálaiheimanna,
er spirilisminn hefir gefið ástæðu til,
getur kent oss að standa með ótta og
andvara gagnvart helgidómi vors eigin
eðlis og hinum óendanlegu leyndardóm-
upi tilverunnai; það er ný áminning
um það, að það er fleira á milli him-
ins og jarðar en oss drejTmir um, og
ný hvöt fyrir oss til þess að beygja
oss í lotningarfullri tilbeiðslu fyrir hin-
um almáttuga skapara himins og jarðar.
Með öllu þessu getur spiritisminn haft
örfandi og vekjandi áhiif á trúarþörfina,
og með því móti geiur spiritisminn
orðið að tækifæri, að gangþrepi til lif-
andi kristindóms. Þegar trúarþörfin hjá
manneskjunni er vöknuð fyrir alvöru,
þá getur farið þannig, að manneskjan
verði ekki róleg, fyr en hún hefir bor-
ist inn í friðinn og frelsið í trúnni á
Jesúm Krist. Og jeg þekki líka sjálfur,
og veit um einstöku manneskjur, sem
voru mjög veraldiega sinnaðar — uiðu