Bjarmi - 01.12.1930, Qupperneq 3

BJARMI
195
allar gömlu jólaminningarnar. Börn-
in læra snemma jóla sálmana, og
alstaöar eru þeir sungnir, í kirkju
jafnt sem skemtisal; allir kunna þá,
þótt langir sjeu sumir hverjir,. og
aldrei slitna þeir. Vió könnumst vió
suma: »Heims um ból«, Fögur er fold-
in« ofl. Þegar hálsinn og fæturnir
fara aó segja til sín, er setst til
hvíldar, og fá menn þá auga á heilli
böggladyngju inn undir trjenu. Sá
yngsti og liprasti er látinn draga
fram bögglana. Hann les utanáskrift-
ina og afhendir bögglana og brátt
situr fólkið meó fult fangió og undr-
unarsvip og gleói á andliti. Þegar
bögglarnir eru leystir upp, vex fögn-
uóurinn um allan helming, því að
margt skrítió veltur út úr þeim, þó
helst nytsamir munir. Heimilisfólk-
ið gefur hvort öðru góóar gjafir og
vinnur oft aó þeim löngum stund-
um í laumi. Jafnvel frá frændum
og vinum í fjarlægum heimsálfum
koma kærkomnar jólagjafir. Þakk-
lætistilfinningin brýst út í vinsam-
legum oróum og hlýjum handtökum.
Á jóladagsmorguninn bjóóa allir
gleóileg jól og búast nú brátt til
kirkjuferóar. Þaó er unaóur aó aka
meó góóvinum, á stórum sleóa meó
gæóingum fyrir, á jóladagsmorgun-
inn, þegar hvítt er yfir öllu og reyk-
inn leggur beint upp af býlunum,
sem eru eins og snjóhús til að sjá,
meó ljósleitum og rauóum veggjum
milli snævi þakinna trjánna og greni-
skógurinn stendur dökkgrænn og
lætur greinarnar lafa undir snjó-
byngslunum; eóa fara á báti yfir
spegilsljettan fjörðinn, meó útsýn
yfir bygðirnar, sem gægjast fram
hndan annesjum og milli hárra
f jalla; eóa til brattra skógarhlíð-
anna, meó hvítum fossaföllum og
þverhníptum tindum og löngum
fjallahryggjum aó baki. — Klukkna-
ómurinn fyllir loftið og fólkió safn-
ast til kirkjunnar úr öllum áttum.
Jólaguöþjónustan er fögur og mikil-
fengleg og hinn gamli, látlausi og
grípandi gleóiboóskapur gagntekur
hjörtun og sálmasöngurinn stígur
hreimmikill frá brjóstum alls safn-
aóarins. - Þegar heim er komió,
er fólk um kyrt og nýtur hátíóar-
innar hver meó heimafólki sínu, en
úr því fyrsti jóladagur líóur, er mik-
ió um samkomur, heimboð og skemt-
anir, alt fram á þrettánda. Alstaö-
ar eru kristniboósfjelög, bindindis-
fjelög, K. F. U. M. og K. og ung-
mennafjelög, sem gangast fyrir
samkomum meó ræðuhöldum, veit-
ingum og jólatrjám. Prestar og prje-
dikarar hafa ekki mikinn friö á
jólunum. Sunnudagaskólinn eóa
barnakennararnir gangast fyrir sam-
komum barnanna og gamalmennun-
um er heldur ekki gleymt. Fara sam-
komur þessar vel fram og eru næsta
vinsælar. Veita þær ágætt færi á
aó ná öllum almenningi meó boö-
skap Drottins. Lengi lifa jólaminn-
ingarnar í hugunum, og hvert sem
frændur vorir berast um höf og
lönd, þá hugsa þeir jafnan heim til
gamla landsins á jólunum, og end-
u.rminnast hátíóarinnar heima í stof-
unni, þar sem jólatrjeið stóó undir
stjörnustráöum himninum og í upp-
ljómaðri kirkjunni, og }>akka Guói,
sem gaf jólin.
Sig. Þomteinsson.
Gjafir og áheit.
Til Elliheimilisins í Rvik: Dýrfirðingur
10 kr., Dánargjö? frá »gömlum Borgfirð-
ing« 2000 kr., Gamalt áheit 5 kr., Tvö
systkini í Rvík til minningar um foreldra
sina 26. okt. 200 kr., P. Bj. 10 kr., A. Md.
10 kr., Aheit vegna Guðm Guðm. 10 kr.,
Frú II. Sv. 10 kr.