Heima er bezt - 01.10.1978, Qupperneq 6

þér. Dreymdi þig ekki um að verða skólastjóri, prestur og
ræktunarmaður á Núpi, þegar þú varst ungur drengur?
— Nei, ég er alveg saklaus af því! Foreldrar mínir ráku
ekki neinn búskap, en hins vegar var auðvitað stundaður
búskapur á bæjunum í kring, og ég vandist víst flestum
eða öllum algengum sveitaverkum á uppvaxtarárum
mínum, nema kannski einna sízt skepnuhirðingu á vetr-
um, af því að ég sat á skólabekk alla vetur frá því ég var
bam og allt þangað til ég fór að heiman til framhalds-
náms. — Ég var heimagangur á nágrannabæjunum, ekki
sízt á heimili Hansínu móðursystur minnar, tók þátt í
athöfnum frænda minna þar og vissi alveg hvernig öll
algeng sveitastörf voru framkvæmd.
F.kki get ég sagt, að ég gæfi mig mikið að húsdýrum, að
því undan skildu þó, að mér þótti snemma gaman af
hestum, og ég held mér sé óhætt að segja, að ég hafi
gaman af þeim enn þann dag í dag. Foreldrar mínir áttu
einn hest, sem reyndar var ánafnaður mömmu og talinn
hennar eign, og á honum ferðaðist pabbi hvert sem hann
fór, hvort heldur hann fór á annexíu til að messa á sum-
ardegi eða að vinna eitthvert ákveðið prestsverk á því
svæði sem honum bar að þjóna. Sama var að segja, ef fara
þurfti til ísafjarðar, þá var alltaf farið ríðandi. — Oftast
kom það í minn hlut að ná í hestinn, þegar þurfti að nota
hann, og þær ferðir gátu tekið talsvert langan tíma, því að
hestsins gat verið að leita á nokkuð stóru landsvæði, og
svo var að komast heim, eftir að hesturinn var fundinn. En
ég kvartaði ekki — þetta fannst mér gaman!
— En þig langaði ekki til þess að taka við skólastjórn-
inni á Núpi?
— Nei, það hvarflaði aldrei að mér. Líklega hafa
hugsanir mínar um framtíðina orðið til við lestur bóka
sem pabbi átti, en ég fór snemma að glugga í bækur um
náttúrufræði og eðlisfræði. Það er að minnsta kosti víst, að
lengi vel var mér efst í huga að leggja stund á einhvers
konar rannsóknarstarfsemi. Pabbi átti bók um eðlisfræði
eftir Adam Poulsen, fyrrum veðurstofustjóra í Dan-
mörku. Hún var ákaflega einföld í allri framsetningu —
næstum barnalega einföld — og bæði hana og ýmsar fleiri
slíkar bækur las ég bókstaflega spjaldanna á milli, þegar
ég var strákur. Enn fremur átti pabbi bækur um grasa-
fræði og sitthvað fleira á sviði náttúruvísinda. Þær voru
líka lesnar upp aftur og aftur. Og mig langaði að verða
vísindamaður, — það voru æskudraumar mínir.
— Fórst þú kannski í menntaskóla beinlínis til þess að
ná fyrir fram ákveðnu marki, síðar í lífinu?
— Nei, ekki var það nú. Á hinn bóginn fannst mér
alveg sjálfsagt að ganga menntaveginn, þótt ég vissi ekki
enn, hvaða sérgrein ég myndi kjósa mér að stúdentsprófi
loknu. Hins vegar held ég, að undir niðri hafi ég alltaf
vitað að hlutskipti mitt yrði að fást við einhverja grein
raunvísinda. Læknisfræði hefði til dæmis vel getað komið
til greina, og ég neita því ekki, að hún hafi verið að
brjótast i mér á tímabili. En svo varð nú niðurstaðan sú, að
eðlisfræðin hafði betur. Þar hefur jarðeðlisfræði verið
þyngst á metunum, en veðurfræði er ein grein hennar,
eins og kunnugt er.
— Náttúrufræði og eðlisfræði hafa þá verið uppá-
haldsgreinar þínar í skóla?
— Já, ég hafði miklar mætur á þeim, og þar fékk ég
alltaf sæmilega góðar einkunnir. Sömuleiðis í stærðfræði,
og þó miður, og satt að segja held ég að ég hefði getað
sinnt hinum námsgreinunum tveim betur, ef ég hefði
verið meiri stærðfræðingur að upplagi.
— Fyrst við erum farnir að tala um menntaskólanám
þitt: Ollu því ættartengsl og kunnleikar við fólk fyrir
norðan, að þú settist í Menntaskólann á Akureyri, en ekki
í Reykjavík?
— Já, sjálfsagt að nokkru leyti, en þó hygg ég að þyngri
hafi verið á metunum sú praktíska staðreynd, að á Akur-
326 Heima er bezt