Heima er bezt - 01.05.1996, Side 15

Hann sagði það vera sína sannfær-
ing, að stjórnfrelsi landsins stæði
enginn háski af undirskrift forsætis-
ráðgjafans danska, undir skipun ís-
landsráðgjafans og að hraðskeyta-
samband það, er hann hefði útvegað
hjá Ritsímafélaginu danska, væri
langbest og ódýrast alls þess, er vér
ættum kost á. Þessu samkvæman
taldi hann og þjóðarviljann mundu
vera, einkum á Norðurlandi (Hrafns-
gili), og því væri svo sem ekki mikil
ástæða til að vera að rjúfa þing,
o.s.frv.
Þetta vandlega hugsaða, sannorða
og viturlega svar, var það, sem fékk
þær undirtektir af bænda hálfu og
viðstaddra Reykvíkinga, sem fyrr
segir.
Til alþingis og alþingismanna.
Alþingi í heild sinni, sendi fundur-
inn bréflega fyrrnefndar ályktanir,
ásamt einróma yfirlýsingu fundar-
manna um, að yfirgnæfandi meiri-
hluti kjósenda í nefndum kjördæm-
um (Rangárvalla, Arness, Gullbringu
og Kjósar, Borgarfjarðar og Mýra)
sé, að því er þeim sé frekast kunnugt,
af alhug samdóma fundarlyktunum.
Samhljóða bréf að miklu leyti, var
þeim ritað, þingmönnum þessara
kjördæma, þeim er kunnugt er um að
eru andvígir þjóðarviljanum í stór-
málum þeim, er hér um ræðir, undir-
skrifað hvert um sig af þar til kjör-
inni fyrr nefndri tylft manna úr
hverju kjördæmi, er skyldi flytja
þeim bréfið sjálfir, og var í niðurlagi
bréfsins áskorun um að fylgja fram
ályktunum fundarins á alþingi, „en
leggja að öðrum kosti niður þing-
mennskuumboð yðar tafarlaust.“
Annar þingmaður Rangæinga, f.
landsh. Magnús Stephensen, gerði
sér lítið fyrir, og synjaði þeim
áheyrnar, er honum skyldi flytja
þetta bréf. Hinir gerðu þó ekki það,
en svarið var bergmál af orðum hús-
bónda þeirra, ráðgjafans, nema þjá
þm. Borgf. (Þórh. B.) einhverjar
vífilengjur, sem lítið þótti vera á að
græða, nema það þó, að hann kvaðst
vera fús að leggja niður þing-
mennsku, ef sá væri vilji kjósenda.
Skilnaóarsantkvæmi
lítilsháttar var þeim haldið um
kveldið, þriðjudagskveldið, í Báru-
húsinu, gestunum úr sveitinni, þeim
er fundinn höfðu sótt, með forgöngu
Þjóðræðisfélagsstjórnarinnar. Þar var
húsfyllir. Veitingar kaffi og óáfengir
drykkir. Samkvæmið stóð nokkuð
fram yfirmiðnætti, nál. 4 stundir, og
varð að kalla aldrei þann tíma allan,
nokkurt hlé á ræðum, söng eða
hljóðfæralist (á lúðra).
Þessir voru ræðumennirnir, taldir í
stafrófsröð, og má þó vera, aðein-
hverjum sé gleymt:
Agúst Jónsson amtsráðsmaður í
Höskuldarkoti, ritstjórarnir Benedikt
Sveinsson, Björn Jónsson og Einar
Hjörleifsson, Eyjólfur Guðmundsson
oddviti í Hvammi, mag. Guðm.
Finnbogason, Guðmundur Lýðsson
bóndi á Fjalli, cand. theol. Haraldur
Níelsson, Jens prófastur Pálsson,
Kolbeinn Eiríksson bóndi í Más-
tungu, síra Ólafur alþm. Ólafsson,
Pétur hrepppstjóri í Hjörsey Þórðar-
son, Stefán Hannesson kennari úr
Mýrdal, Stefán f. prestur Stephensen
frá Laugardalshólum, Stefán alþm.
Stefánsson kennari frá Möðruvöll-
um, alþm. dr. Valtýr Guðmundsson
háskólakennari, Vigfús Guðmunds-
son bóndi í Haga, Þorsteinn Hjálms-
son bóndi í Örnólfsdal og Þórður
hreppstjóri Guðmundsson frá Hala.
Þess eru engin dæmi, að jafnmikill
og góður rómur hafi gerður verið að
máli manna á neinni samkomu hér,
og þótti engu síður til þess koma,
sem ýmsir bændur töluðu, heldur en
hjá Reykvíkingum, sem vanari eru
við að tala í margmenni. Fór sam-
kvæmið hið besta fram, skipulega og
prúðmannlega, og töluðu það mjög
margir, að ánægjulegra kveld hefðu
þeir ekki lifað á ævi sinni. Því lauk
með því, að Þórður héraðslæknir
Pálsson, söng kvæðið: „Þú ert móðir
vor kær,“ af mikilli snilld.
Margt manna reið með bændum á
leið, er þeir lögðu á stað heimleiðis
daginn eftir. Þeir kusu það heldur en
að eiga þátt í þjóðhátíð þeirri á
Landakotstúninu, er stjórnarhöfð-
ingjarnir höfðu efnt til og stóðu fyrir.
ísafold 28. júní 1905.
Þingmálafundir
Gullbringusýsla.
Eftir Hafnarfjarðarfundinn, voru
fundir haldnir á 4 stöðum í þeirri
sýslu, á Brunnastöðum á Vatnslysu-
strönd, í Keflavík, á Gerðum í Garði
og að Garðhúsum í Grindavík.
Fundarmenn voru á Ströndinni,
kjósendur, 25, í Keflavík um 40, í
Garðinum 12 og í Grindavík 24.
Allsstaðar var þar ritsímamálið efst
á dagskrá og allsstaðar samþykkt í
e.hlj. hörð ámæli í stjórnarinnar garð
út af ritsímasamningnum alræmda og
skorað á þingið að hafna honum al-
gerlega, en leita betri kosta með loft-
skeyta aðferð.
Undirskriftarmálið fékk þær undir-
tektir á 2 fundunum í einu hlj. að
undirskriftin (forsætissráðh.) var tal-
in „háskalegt brot á landaréttindum
vorum“ og skorað á alþingi „að mót-
mæla þeirri lögleysu alvarlega.“
Hinir fundirnir (í Garð og Grinda-
vík) fóru vægilegar í málið, en víttu
þó aðferðina eindregið, í Grindavík
með 9 atkv. og í Garðinum með 5.
Um réttarfarið var með öllum sam-
hljóða atkv. samþykkt á 3 fundunum
samhljóða ályktun þeirri, sem sam-
þykkt var í Hafnarfirði (sbr. síðasta
bl.). En á Garðsfundinum var því
máli ekki hreyft.
Hólmverjar m.fl.
Fyrir innhreppa Snæfellsnessýslu,
svo og Hnappadalssýslum var þing-
málafundur haldinn í Stykkishólmi
19. þ.m. Fulltrúar úr úthreppunum 5
héldu fund 4 dögum áður í Ólasvík,
sbr. síðasta blað.
Þar voru á fundi 30 kjósendur
mest, nær eingöngu úr 2 næstu
hreppum og Stykkishólmi, 2 úr
Hnappadalssýslu.
Af þeim 30 greiddu 22 atkvæði í
Heima er bezt 171