Heima er bezt - 01.05.1996, Blaðsíða 16

aðalmálinu á fundinum, því er mest
var rætt þar sem annarsstaðar, sem sé
ritsímamálinu, 15 með og 7 móti
þessari ályktun:
„Fundurinn lýsir yfir því, að hann
sé hlynntur ritsímalagningu milli
landa og innanlands, en skorar jafn-
framt á alþingi, að gæta þess, að
landinu verð ekki reistur hurðarás
um öxl.“
Með 9 atkv. gegn 3, fékk þingmað-
urinn, snæfellska yfirvaldið, marið
fram svofelldri ályktun í undirskrift-
armálinu, meira en helmingur fund-
armanna hefir ekki greitt atkv.:
„Fundurinn lítur svo á, sem undir-
skriftarmálið sé og hafi jafnan reynst
formspursmál, sem ekki sé gerandi
mikið úr.“
Strandamenn.
Þaðan hefur frést, að fundur í
norðurhreppum sýslunnar hafi sam-
þykkt mjög harðorðar ályktanir í
stjórnarinnar garð í ritsímamálinu og
undirskriftarmálinu.
Meira vitum vér eigi þaðan.
Heldur kákkenndar ályktanir í stór-
málunum kváðu hafa verið sam-
þykktar bæði á Akureyri og á Ljósa-
vatni (fyrir Suður-Þingeyjarsýslu).
En fjöldi manna ekki tekið þátt í at-
kvæðagreiðslunni, á báðum fundun-
um.
ísafold 7. júní 1905.
Upp á besta
máta
Þann veg orðaða fundarályktun er
mælt að stjómarliðar hugsi sér að fá
samþykkta á sínum þingmálafundum
í ritsímamálinu, þ.e. láta fela sér að
ráða því til lykta „upp á besta máta.“
Ekki er búist við miklum skarp-
leika hjá kjósendum þá sem oftar.
Það er gert ráð fyrir, að þeir skilji
það ekki eða sjái ekki, að þar með
verjast kjósendur allra frétta um,
hvað þeir vilja og gefa sig alveg á
vald þingmanna. En tilgangur þing-
málafunds er þó að veita kjósendum
kost á að láta uppi sinn sameiginlega
vilja, hvort sem hann kemur heim
við það, sem þingmenn vilja vera
láta eða ekki. Hitt er skriðdýra háttur
í mannsmynd, og annað ekki.
Enda er naumast til sú óhæfa í
meðferð og úrslitum þjóðmála, að
ekki finnist þeim og þeim þingmanni
það vera að ráða fram úr málinu
„upp á besta máta,“ eða þá að þeir
fullyrði að svo sé, ekki síst ef vald-
hafar þeir, er þeir þjóna, vilja svo
kveðið hafa.
Ráógjafinn.
kom heim aftur úr Khafnarferð
sinni nú á sunnudaginn 4. þ.m., og
frú hans með honum.
Ritsímakostnaðurinn.
Hann verður 11-1200 þús. kr. í
minnsta lagi, frumkostnaðurinn, sem
á landssjóði lendir, ef með er talinn
álman til Ísaíjarðar en sleppt öllum
kvíslum öðrum út frá honum, stórum
og smáum, og sömuleiðis sleppt hin-
um gífurlega viðhaldskostnaði, sér-
staklega endurnýjun símastólpanna á
15-16 ára fresti.
En 11-1200 þús. kr. er sama sem
hér um bil 14-16 króna kostnaður á
mann, hvert mannsbarn á landinu.
Það er aftur sama sem fast að 100
kr. á hvert meðalheimili á landinu
(6,4 menn í heimili).
Það er nefskatturinn, sem „heima-
stjóm“ vor hefir strengt þess heit að
leggja á þjóðina og ætlast er til að
fulltrúar hennar, þingmenn, samsinni
henni um, til þess að ráðgjafinn
verði ekki fyrir neinu skakkafalli fyr-
ir glappaskot hans, ritsímasamning-
inn alræmda.
Því annars „steypa þeir ráðgjafan-
um!“
Það er voðinn, sem við liggur og
allt verður fyrir að þoka annað.
Lögsóknargrýlan.
Það er eitt, sem stjórnarliðar hugsa
sér að beita til að hræða og kúga
þjóð og þing til að gera sér að góðu
gjörðir ráðgjafans í ritsímamálinu, að
Ritsímafélagið norræna muni fara í
mál, ef samningurinn verð ekki lát-
inn standa.
Ekki sé betra að verða dæmdur til
að greiða þennan 100 kr. skatt af
hverju heimili á landinu og máls-
kostnað að auki, heldur en að láta
hann góðmótlega.
Nú vita allir, að þeir einir fá að
jafnaði dóm fyrir því, sem þeir fara
fram á er einhver lög hafa fyrir sér,
gildandi lög.
En fyrir heimild ráðgjafans til að
gera samninginn alræmda við rit-
símafélagið getur það ekki bent á
nein lög, nema ef vera skyldi fyrri
ára fjárlög, sem öll eru og voru úr
gildi gengin, þegar samningurinn var
gerður. Þá giltu og nú gilda aðeins,
Qárlögin fyrir árin 1901-1905. En
þar er, eins og allir vita, ekki nokkur
einn heimildarstafur fyrir þessu. Fé-
lagið verður blátt áfram að gjalda
glópsku sinnar, er það semur við
mann, sem enga hemild hefir til að
gera þetta, sem hann gerir. Svo er um
allt, sem það verður á.
Eða ætti máske heldur að láta
skaðann bitna á bláfátækum, íslensk-
um barnamönnum, með 100 kr. á
heimili hvert, en útlendu stórgróða-
félagi, með fleiri milljóna höfuðstól
en öll þjóðareign vor nemur.
Með s/s Laura.
Er hér kom á sunnudaginn, var
fjöldi farþega, auk ráðgjafahjónanna
og Marconifélags erindrekanum,
bæði hingað og á vesturhafnimar,
þeirra á meðal Ásgeir kaupm. G. Ás-
geirsson af ísafirði og móðir hans,
ekkjufrú Sigr. Ásgeirsson. Hingað
komu læknaskólakandídatarnir Jón
Rósenkranz og Matthías Einarsson
og eitthvað 12 stúdentar. Ennfremur
eitthvað af enskum ferðamönnum.
íslenskir Molbúar.
Regluleg Molbúasaga er það, sem
hér gengur um bæinn frá því á
sunnudaginn, er Marconimaðurinn
kom hingað, og heldur tvær en ein
saga þó, af nokkrum ónefndum
172 Heima er bezt