Æskan - 01.07.1973, Blaðsíða 35

Erfiður
dagur hjá flndrési önd
trákarnir voru óvenju þreytandi þann daginn. Fyrst
^Urfti Andrés a3 sækja þá í tsbúðina, en þar voru þeir að
r a (s fyrir peningana, sem þeir höfðu fengið sem fyrir-
lnrr'^re^Slu fvrir a® siú bietti — en sláttuvélin var ósnert
n| ' geymslu og grasið hafði aldrei verið hærra né grósku-
®|ra en einmitt þann dag, enda hafðl rignt óvenju mikið.
s he'r ^urftu nú samt að slá blettinn vel, því að Andrés
ist i tágastól á svölunum og horfði á strákana Við
5|attinn.
hlige'nna sama da9 feru Þeir í fótbolta rétt fyrir framan
þ' Kristjáni skrifstofustjóra, en þelr vissu vel, að
sk 'fVar flari-sie9a bannað. Frændi þeirra hafði bannað það,
nfstofustjórinn og lögregian líka.
I^. e'm tókst líka að brjóta rúðu hjá Kristjáni, og hann
ln9di öskureiður til Andrésar.
anan^faS Sendi drangiaa upp á loft til að sækja sparibauk-
rúð' 6n ^ndres hlrti úr þeim aura, sem nægðu til að borga
Una og sendi strákana með þá til skrifstofustjórans.
rei’jj n e9 ekki sjá ykkur lengur í dag!" sagði Andrés
g ' e9a, þegar strákarnir komu frá skrifstofustjóranum.
l’ ? ætla ut að aka og vona, að þið hegðið ykkur sæmilega
'na klukkustund að minnsta kosti!"
að tral<arntr sögðu heldur fátt. Þeir voru ekki hrifnir af því,
UrnS r'tstofustjórinn skyldi fá 255 krónur af sparipeningun-
’ Sem ^ttu að fara f rafmagnslest!
Ancj3111* V°ru Rip’ Rap Rup komnir' sv0 90tt s*tap. þegar
___ es korn aftur heim, að þeir voru í koddaslag f stofunni
I (a°® um ieið og Andrés opnaði dyrnar, lentl einn koddinn
[ aj e^3, bláa vasanum, sem Andersfna hafði gefið Andrési
oa Vasinn hristist og titraði — hann féll á góifið
Vrotnaði f Þúsund mo,a'
u fnissti Andrés þolinmæðina!
n^.^1" hrópaðl hann. „Annað hvort farið þið
rausir i háttinn eða þið fáið enga vasapeninga alla
u viku! Þlð ráðið sjálfir, hvort kostinn þið veijiðS!"
Hann horfði á strákana sitjandi við borðið. Þeir voru að
snæða brauð með spæipylsu.
Strákarnir lítu hver á annan, en þeir þurftu vfst ekki
einu sinni að ræða málið, því að þeir sögðu í kór: ,,Við
ætlum beint i háttinn, þó að við vitum vel, að þú keyptir
spæipylsu í kvöld! Við förum strax!” bættu þeir við, þegar
Andrés bærði á sér.
„Farið þið þá! Af stað nú!“ sagði Andrés sklpandi, og
svo kveikti hann á sjónvarpinu til að hugsa um eitthvað
annað en þessa óþolandi frændur sína.
En myndin í sjónvarpinu var leiðinleg, og Andrés var
orðinn þreyttur eftir erfiðan dag, svo að hann slökkti Ijósin
— og steingleymdi að fá sér að borða fyrir háttinn.
Hann steinsofnaði, en maginn lét ekki á sér standa og
Andrés vaknaði banhungraður um tíuleytið. Hann hafði
aðeins sofið í eina klukkustund. Hvers vegna vaknaði hann
þá? Já, hann var banhungraður! Hann hafði ekki fengið
neinn kvöldverð! Hann gat auðveldlega bætt úr þvi.
Hann fór í sloppinn sinn og læddist á tánum niður stig-
ann, þvi að hann vildi ekki vekja strákana. En hann hefði
getað sparað sér það ómakið, því að Rip, Rap og Rup sátu
við eldhúshornið og voru að háma f sig brauð með spæi-
pylsu og drukku mjólk með. Fyrst litu þeir undrandi á
frænda sinn, en svo sagði Rip: „Við fengum okkur morgun-
mat snemma f dag, frændi.”
Andrés varð rauður af reiði, en hann þagði. Hann tók
sína brauðsneiðina af hverjum diskanna þriggja, hellti
mjólk í glasið sitt og lokaði á eftir sér — hann gerði ekki
það, sem hann langaði mest til að gera!
hús|J - *" fiölsky>dur bjuggu hver f sfnu
sicapa af9irtum bletti. En nú varð fjand-
þag Ur rn'Hi fóiksins f húsunum, svo að
fyric Vlldi Þafa sti9 yfir garðinn hvert
á girg.9 sinu húsl. En nú voru hliðin
að g 'n9unni á svo óhentugum stöðum,
a feyndist mjög erfitt að koma
gangstigunum þannig fyrir, að þeir færu
ekki hver yfir annan eða snertu hver
annan. Getur þú ráðið fram úr þessu?
Það á að liggja stígur frá húsinu C að
hliðinu C, frá húsinu B að hliðinu B og
frá húsinu A að hliðinu A. Og mundu,
að þeir mega ekki skerast.
33