Æskan - 01.01.1987, Blaðsíða 49

9- En Happa-Andri dó ekki ráðalaus. Hann dró
saman rekavið og kynti bál, skaut sjófugia og
safnaði skeljum. Hann sló saman fleka og
veiddi fisk með færabútum sem höfðu legið
eftir í kofanum. Leið svo af haustið.
11. Það var afar einmannalegt á Brimskeri.
Ósjaldan svipaðist Andri um eftir ferðum fiski-
manna. Og dag nokkurn kom hann auga á
lítinn bát. Hann batt skyrtu á stöng og veifaði
ákaft. En bátsverjar reru óðar frá því að þeir
voru sannfærðir um að þar væru bjargbúar.
10. Dag nokkurn sá hann djúpt far í sandinum.
Bað líktist kjölfari eftir stóran bát og náði frá
sjónum að bröttum klettavegg. Þá varð honum
Ijóst að þær sögur voru sannar sem sagðar
höfðu verið um bjargbúa. Þeir kváðu eiga
heimili í klettunum og róa til fiskjar frá eyjunni.
12. Að kvöldi jóladags heyrði Andri fiðluleik og
söng af hafi. Þegar hann leit út sá hann stóran
bát skríða að landi. Gullinn bjarmi stóð af
bátnum og geysistórt seglið sýndist af silki.