Kyndill - 01.06.1932, Blaðsíða 12

!Kyndill
Skipun kjördæma
í sömu sveit og stundi sömu atvinnu. Þingmiaður þeirra
getux ekM unnið jafnt að áhugamálum þeirra beggjai.
Nú er komið að síðustu mótbárunni gegn þvi, að gera
landið alt að einu kjördæmi, en hún er sú, að þá ráði
kjó'sendur í fjölmieranustu byggðarlögunum mestu um
skipun alþingis og þar með úrslitum þingmála. Muni
þingmenn þá mest hugsa um að halda hylli manna í
fjölmennu byggðunum, en iáta hagsmuni hinna fámenn-
ari sitja á hakanum.
Hér við er það fyrst að athuga, að ef þingmenn verða
meir og meir fulltrúar sérstakra stétta, eins og Sveinn
Víkingur spáir, þá hefir hin sívaxandi samáhyTgðiartil-
'finning manna af sömiu stétt það í för með sér, a(ð
einstakir ínieðlimir stéttarinnar verða ekki siettir hjá,
þótt þeir eigi heiima á afskekktum stöðum, ef stéttar-
heildinni er yfirleiítt nokkur hagur í tiliveru þeirra.
En það er samt fyrirsjáanlegt, að þingmenn kosnir
almennium hlutfalliskosningum hafa að öðru jöfnu minni
hneigð til að beitast fyrir hagsmunamálum ýmiissa út-
kjálka landsins en þéttbýlii héraðanna. Og einmitt þetta
er einn aðalkoisturinn við það, að gera landið allt að!
einu kjördæmi.
Byggðin í landinu hlýtur að færast mjög saman á
næstunni, þrátt fyrir þótt fólki fjöigi1. Ýmsiiir þeix
straumar, sem nú ber mest á í þjóðlífi voru, hniga til
þeirrar áttar, og eru augu manoia á ólíkuistu lífssviðum
og í andistæðluistu stjórnmálaflokkum nú sem óðast aö
opnast fyrir þessu. Og það er vitanlega hin mesta fá-
sinna, að beita starfskröftum sínum í öfuga stefnu við
.58