Kyndill - 01.06.1932, Blaðsíða 38

Kyndill
Jafnaðarstefnan
sem petr eyddu til framleiðsiunnar, heldur miiða peix
allt við það verð, sem hæg’t er að fá fyrir vöruna á
markaðinum. Verðið verður í hug peirra eátthvað, sem
þeir geta ekki raðið við, eitthvað, sem er ákveðið af
duldum öflum, sem ráða yfir allri j>eirra hamingju.
lOg enn óljósara verður þetta, er verðiið í daglega
lífinu fjarlægist ailt af meir og meir það saninia verð-
mæti, isem variau feiur í sér. I raun og veru er 10
króna verð jafnmiMð af vinnu, sem það tekur að
vimna nokkur grömm af gulli úr skauti náttúrunnar, og
ef það þarf jafmlangau vinnutíma til að framileiða
eina skó, þá er þetta hið rétta verð þedrra. En enginn.
getur bannað skósmiðnum að selja skóna fyrir 15—20
krónur, ef hann getur, og enginn getur heldur hindrað
þann, sem kaupir skóna, að þjarka verðinu niður í
7—8 krónur, ef hainn aðeins getur það.
Sú regla, sem öll einföid vöruskipti grundvailast á,
er því: jöfn vöruskipti eða: vara — peningar — vara.
En vöruverzlunin í auðvaldsþjóðfélaginu fer eftir gagn-
stæðri reglu eða: peningar — vara — peningar. Paö
er, að auöurinn kaupir vöru og selur hana aftur.
Áður var varxm upphafið og endirinn í Mnum eáiföldu
vöruskiptum, en n-ú eru peningamir upphaf og endir
falls í auðvalidsskipulaginu.
Eins. og hin fyriú viðskiptaregla virðist sjálfsögð.
eins virðdist hiin siðarfi vera ósanngjörn og röng, — því
aö í mótsetniingu við það, aö kiæðskerinn með við-
skiptum sánum hafði afLað sér vöru, er hann þarfn-
aðóist, gegn annari, er hann [>arfnaðis.t ekki, keinur nú
84