Kyndill - 01.06.1932, Blaðsíða 17

Unga fólkið
Kyndill*
danzlög, pótt léleg séu að lisitagildi, fram yfk beztu,
ferskeytlur okkar. En til marks um pað, hver ítök fer-
skeytlan á enti f>á i hugum unglinganna, má nefna pað,
að fullur helmingur manna, karla sem kvenna, mun
einhvenn tíma reyna að yrkja ferskeytlu. Og þótt 6líkair
vísur séu ekki oft ríkar að bókmenntagildi, sanna þær
þó að ferskeytlan skipar enn öndvegissess og liggur
mörgum unglingi nær hjarta en danzlögin.
Það iætur að líkum, að bókmenntasimekkur breytist
eftir því sem tímar líða. Liggja til þess ýmsar ástæður.
Rithöfundar fylgja stefnum sins tima, eru háðir ýmiis
konar tizku og snúa sér fyrst og fremist að vandamálum
samtiðar sinnar. En tízkan breytist. Bókmeinntastefnur
verða úreltar. Vandamál seinni tímans eru önnur. Þegar
einum þörfum manna hefir verið svalað að nokkru,
verða aðrar þarfir háværari og brýnni og rnenn hugsa
niest um þær. Frásagnarsnilld og sannar lýsingar á
frumstæÖum eðlisþáttuim okkar standa þó ofar stefn-
um og tízkum og halda þvi gildi sínu.
En hvað les þá unga fólkið? Það er mjög breytir
legt, því að æskulýðurinn er ekki neinn samstæður
eða jafnlitur hópur. Sumir unglingar líta aldrei í bók.
Aðrir, og þeir eru margir, lesa mest rusl og feyíarau
En þar er þó ekki um neina afturför að ræða frá
fyrri tímum. Það er að eins eðlileg breytiing, að bækux1'
Haggards og Garvices taki sæti eftÍT Blómsturvalla-
sögu og Rímiur af Úlfari sterka. Þó leystu rímurnar
Það göfuga hlutverk að halda vakandi rímeyra og