Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1923, Síða 8

PáskatímabiliS.
KirkjuþingiB í Nicæa, er haldiö var áriö 325 eftir
Krists fæöing, ákvaö og leiddi í lög kirkjunnar, aö páska-
hátíöin skyldi ætiö haldin vera hinn fyrsta sunnudag eftir
fyrsta tungl, er springi út næst eftir 20. marzmán. Sam-
kvæmt ákvæöi þess getur páskahátíöin átt sér staÖ á 35
daga tímabili, neftiilega á timabilinu frá 22.S marz til 25.
apríl, aö þeim dögum báöum meötöldum. Þetta tímabil
er nefnt páskatímabiliö. Af þessu leiöir, að ef tungl væri
fult 21. marz, og 22. marz bæri upp á sunnudag, þá yröi
sá dagur (22.) páskadagur. Fvr á ári gefa páskar aldrei
oröiö. Þetta átti sér stað áriö 1818. En sé tungl fult 18.
apríl og 18. april bæri upp ásunnudag, yröi næsti sunnu-
dagur páskudagur, nefnil,25. apríl, Þít& kpm fyrir síöast
áriö 1886,
Sóltíml,
Sólarhringur er sú tímalengd, et líöur á milli þess, er
sólin gengur yfir ákveöna hádegislínu, og er það hin eðli-
legasta skifting tímans. En sökum hinnar mismunandi
hreifingar jaröarinnar umhverfis sólina og sökum bugsins
á sólargangslínunni (Eclipt'c), er aldrei nákvæmlega jafn-
langur tími milli þess, er sól gengur yfir ákveöna línu. Af
því leiöir, aö þaö er lítt mögulegt aö setja stundaklukka
eftir sól. Til aö ráöa bót á þessum mismun, setja menn
svo aö önnur sól sé til, og að hún gangi meö jöfnum hraöa
þvert yfir miðjaröarlínuna. Er sú ímyndaöa sól þá stund-
um á undan og stundum á eftir hinni einu virkilegu sól.
Er sá mismunur mestur 16 mínútur. Réttur Jsóltim er
miöaöur viö hina virkilegu sól, en hinn svo kallaöi “meöal
sóltími“ aftur á móti, er miöaöur viö hina ímynduöu sól.
Til skýringar má geta pess aö þaö er aö eins á tveimur
dögum á árinu—á jafndægrum haustog vor—aö “meðal
sóltíma” og réttum sóltíma ber saman, því á þeim tveiiu
dögum aö eins er buglínan eöa sólargangslínan yfir
miöjaröarlínunni.