Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1923, Síða 73

ALMANAK.
éi
og fundust ekki fyr en komið var fram á haust.
Alstaðar var skógur og næstum ógerningur að
finna skepnu, ef hún týndist.
Um þessar mundir voru menn sem óðast að
flytja inn og nema lönd í dalnum. Umsjónarmað-
ur stjórnarinnar, sem Harley hét, sendi marga til
Ágústs Vopna, til að fá leiðbeiningu hjá honum og
fylgd, >ví hann var orðin nokkuð kunnugur. Svo
sem kunnugt er, eru númer fermílanna (sections)
mörkuð með rómverskum tölum á járnhæla, sem
reknir eru niður á hornum >eirra. Voru sumir
hinna innlendu ekki betur að sér en svo, að >eir
gátu ekki lesið úr þessum rómversku tölum. Eitt
sinn kom maður nokkur enskur frá Brandon og
fékk fylgd hjá honum, þegar hann fór frá Ágúst,
bað hann hann að fylgja sér yfir læk, sem var
skamt frá og koma sér þurt yfir hann og lofaði að
borga honum 25 cents fyrir ómakið. Brú átti að
vera á L_knum, sem var þannig gjörð, að tveir
staurar voru lagðir yfir lækinn og grafnir niður
endarnir í bakkana, svo að brúin var jafn há bökk-
unum. Síðan voru aðrir staurar lagðir þvert yfir
hina. En er þeir komu að brúnni, var ekkert eft-
ir nema undirlögin tvö; hitt hafði skolast burt í
vexti, sem nýlega hafði komið í lækinn. Ágúst
tók þá hinn enska á bak sér og ætlaði að bera hann
yfir. Vatnið flóði yfir staurana og voru þeir hál-
ir svo, að óstætt var á þeim. Fóru leikar svo, að
hinn enski steyptist á höfuðið í lækinn og dró Á-
gúst hann upp, færði hann úr hverri spjör og vatt
föt hans. par skildi með þeim; Ágúst fór heim
með fylgdarlaunin í vasanum, en hinn komst á
járnbrautarstöðina og líklega heim til Brandon; að
minsta kosti sást hann ekki framar þar á slóðum.
í annað skifti komu til hans fjórir menn, og
báðu hann að plægja fyrir sig ekrublett á'löndum
þeim, er þeir höfðu tekið, svo að aðrir gætu ekki