Almanak um/fyrir árið 1900-1905 - 01.01.1904, Page 64

VORKOMAN.
Éftir Olga Arnold.
þÝTT af Margrétu J. 'Bemdictsson.
(AÚGÉÉr hafði elskað einusinni íi æfinni að eins, og'
gifst þessum fyrsta elskhuga sínum Þau byrj-
uðu búskap í siiotru smáhýsi og lifðu únægjusömu til-
breytingalausu lifi. Ilún gjörði héimilið viðkunnan-
legt með umhyggju og stjórnsemi og fólkið sagði að
heimili þeirra og hjúskapur væri verulegasta fyrir-
mynd.
Arið eftir, þegar trén voru að vakna eftir vetrar-
dáið, og fyrstu blómknapparnir voru að sprínga, út—
um það leyti sem Tepnison yrkir um „drauma æsku-
mannsins',, stóð Margröt úti í súlnaganginum og horfði
hugfangin á pilviðinn, sem breiddi greinar s.ínar, ylir
súlnagöng nágrannans sem bjó gagnvart henni. Jean
Warren— borðmaður nfigrannans, sem til þessa hafði
staðið undir trénu'óséður,— kom í nú ljós.
„Þetta er fallegt tré,“ sagði liann.
,,Já, það er yndislegt. Eg heii tekið eftir þroskun
þess dag eftir dag og nú eru knapparnir á þvi lielf-
ingi stærri en þeir voru í gær,“ sagði Margrét, sem sjálf
var rjóð og fögur í morgunsva'.anum.
,,Ég hefi líka séð þig hér á hverjum degi, og mér
þykir vænt um að hér cr eitthvað sem laðar þighingað
út.“ sagði liann.