Afturelding - 01.06.1972, Síða 33

unni. Lestu í Galatabréfinu 5. kafla, vers 13—26.
Sjáðu 'hversu mikill reginmunur er á milli jress-
ara tveggja ilífsstefna, að lifa jörðinni, eða lifa
himninum.
í nútíma þjóðfélagi er vissulega margt sem læð-
ist veiðandi að mönnum, nýjar snörur í nýjum fel-
um. En við getum vierið viss um (það eitt, að fuglar-
inn er alltaf að úthúa snörur til veiða. Hann ein-
ungis skiptir um útbúnað, þegar einn af þeim
gömlu fer að veiða minna, þótt öll séu synda-
föllin grundvöMuð á sama veikleika.
Nú höfum við gengið út frá því, að maðurinn
eigi að vera í samlífi með Guði, það er, að maður-
inn eigi að fljúga ofar jörðu og vera frjáls frá öllu
sem bindur hann þar.
En þá er það líka alveg jafn víst, að fuglarinn
sættir sig aldrei við að við höldum fluginu og göng-
um með Guði, jörðu ofar.
Hvað gerir hann, hvernig snöru leggur hann í
dag, til að fanga O'kkur?
Það var eitt sinn kona, og hún hafði mjög gaman
af fötum. Og hún tók að auka vinnu sína svo hún
gæti keypt rneiri föt, og smám saman, samanstóð
líf hennar af Iþví tvennu, að vinna fyrir fötum og
kaupa föt.
Og fuglarinn fylgdist með, sigri hrósandi og fór
að útbúa næstu snöru.
Það var eitt sinn maður, og hann átti bifreið.
Svo tók hann að langa í stærri bifreið og hann
lengdi vinnutíma sinn og nældi sér í tvo víxla og
fékk stærri og dýrari bifreið, og aMur hans timi
fór í að vinna fyrir víxlunum og dásama bílinn
sinn og bóna hann.
Og fuglarinn fylgdist með, sigri hrósandi og fór
að útbúa næstu snöru.
Það voru eitt sinn hjón, þau áttu sér ágætt hús
og hamingjan elti þau á röndum. Þá datt þeim í
hug að meira gaman væri að eiga stærra hús, og
þau tóku að byggja nýtt hús, stórt og glæsilegt.
Þau bundu nótt við dag og öfluðu peninga og
skófu timbur á kvöldin og sunnudögum, og svo
fluttu þau inn í dásamlegt hús og unnu fyrir af-
borgunum.
Og fuglarinn fylgdist með, sigri hrósandi og
fór að útbúa næstu snöru.
Hver er þín snara?
Viltu losna úr snörunni?
Eða er gott þarna í skugganum undir trénu,
úfinn og skjálfandi?
Það stendur í Biblíunni að allir hafi syndgað,
þannig er þá enginn munur á einum og öðrum.
Þannig hafa þá allir hindrað frelsi sitt, það efast
enginn um. Spurningin verður bara, viltu vera
áfram í snörunni, eða viltu verða frjáls?
Flestum nútímamönnum ber saman um það, að
heimurinn fer versnandi og verður uggvænlegri
með hverjum degi sem líður. Fólk talar jafnvel um
að ekki sé göfugt að ala 'börn inn í þá íramtíð, sem
augljós sé mannkyni.
Og við, ég og þú, lesandi minn, við vitum að
það er eingöngu af skorti á kærleika, skorti á
elsku, og sú vöntun er greinilega vegna þess að
mannkyn er bundið í snöru, og leitar ekki kær-
'leikans, allir berjast og óttast, og svo er þessi
Mammon talinn lykiM að öllum leyndarmálum,
en er hann ekki fuglari?
Lesari minn, hver sem þú ert, það er til ein
aðferð fyrir menn til að losna úr snöru. Það er til
einn sem getur hjálpað okkur úr snöru. Það er
Jesús Kristur.
Það er meira að segja svo merkilegt, að Guð,
sá sem skóp okkur, hann sá okkur festast í snör-
unum, hann sendi okkur einn, til að leysa okkur:
„Því svo elskaði Guð heiminn, að hann gaf son
sinn eingetinn, til þess að hver sem á hann trúir,
glatist ekki heldur liafi eilíft líf.“
Glatist ekki, verið ekki fastir í snörunni, í skugg-
anum undir lirninu.
Hvers þarf þá við? Jú, þess þarf við, að sér-
hver maður geri sér grein fyrir því, að hann er
'fastur í snöru, og að hann vilji okki vera þar allt
sitt líf. Hver ætli svo sem vilji vera eins og fugl-
inn í snörunni, allt sitt líf.
Kæri lesandi minn, kjóstu strax í dag, kjóstu að
losna úr snörunni svo að frelsið verði þitt, svo að
við getum lyf.t okkur saman á fund við Skapara
okkar, lifað í kærleikanum og breytt heiminum í
betri verustað, fyrir samtíðina og framtíðina.
33