Muninn - 01.03.1964, Blaðsíða 24

Lausavísnaþáttur
Enn hefur lausavísnaþátt.
Þá nemendur Menntaskólans á Akureyri
heimsóttu Menntaskólann á Laugarvatni á
dögunum, var slegið upp vísnavöku í til-
efni gestkomunnar. Var þar mikið ort.
Tóku norðanmenn að sjálfsögðu drjúgan
þátt í gamninu. Varð Friðrik Þórleifsson til
þess að hefja vökuna:
Nú skal hefja vísnavöku,
vinir góðir, kveðið skjótt.
Jóhann Hannesson skólameistari botn-
aði:
Látið reka stöku stöku
svo standi vakan lram á nótt.
Maður að nafni Guðni Kolbeinsson
stendur upp úr liorni sínu og jDylur:
Laugvetningar löngum slyngir,
látið skeiða Pegasus.
Friðrik botnar:
Óðarbjallan enn þá hringir,
andans snjalli legatus.
Hefst nú orrahríð geysileg, og er skotið
á báða bóga. Björn Pálsson ljóðar á kenn-
araliðið, sem situr andspænis gestum:
Sitja hér á móti mér
miklir fræðajrulir.
Ólafur Briem íslenzkukennari botnar:
En því svara engu hér
andar þeirra dulir.
Kynnir vökunnar, ljóshærður, brosmild-
ur snáði, er skammaður svo mikið, að
Guðna Kolbeinssyni finnst nóg um:
Ráðast menn á rindilinn
með rökum ekki sterkum.
Friðrik botnar:
Hristir digran dindilinn
drjúgur af sínum verkum.
Menn láta einnig dynja óspart á Ingvari
Asmundssyni stærðfræðikennara. Guðna
Kolbeinssyni er spurn:
Hvort mun Ingvar ekki svara
öllum þessum spælingum?
Sigurborg Hilmarsdóttir verður skjótust
til svars:
Hann mun sína speki spara
spökum hornamælingum.
En Ingvar sér að við svo búið má ekki
standa:
Hafa vit á vísunum
værukærir slánar
en skilninginn á skvísunum
skáldlegustu bjánar.
Þá kemur hljóð úr horni:
Veika kynið von er að
vanti í alla getu.
Sigurborg er ekki á sama máli:
Löstum karla lýsir það,
að lygar þetta hétu.
80 MUNINN