Muninn - 14.12.1988, Blaðsíða 19

fararstjora til að annast þennan
eina hóp og með gistingu í sex
manna íbúðum á sólarströndum
Spánar kostaði svolítið minna,
en mismunurinn á verði hefði
ekki nægt fyrir fæði ferðalangs
helming dvalarinnar. Að því
leytí má segja að Ítalíuferðin
hafi verið ódýr.
En svona ferð er þrátt fyrir allt of
kostnaðarsöm ef haft er í huga
að þeir sem fara hafa ekki nema
réttþrjámánuðiaf sumrinu til að
vinna og þurfa auk
ferðakostnaðar að sjá fyrir sér í
heilan vetur þegar heim er
komið. Búum til dæmi, sem vel
gæti staðist: Segjum að
kostnaður við utanferð að öllu
meðtöldu hafi verið 120 þúsund
krónur, fullt fæði á heimavist
kosti 110 þúsund krónur í vetur,
herbergiútiíbækosti lOþúsund
á mánuði og bókakostnaður í
vetursé20þúsundkrónur. Þetta
þýðir að Ítalíufarinn hefur þurft
að hafa hátt í 350 þúsund krónur
í sumartekjur - og þá á eftir að
bæta við vasapeningum,
ferðakostnaði til og frá skóla og
öðru tilfallandi. Gaman væri að
vita hve margir núverandi
fjórðubekkinga hafa haft 120
þúsund krónur eða meira á
mánuði í sumarvinnunni sinni
þetta árið.
Burtséð frá kostnaðinum var
ferð núverandi fjórðubekkinga
til Italíu hin mesta sómaför.
Þetta var jöfnum höndum
merkileg og fróðleg ferð um
slóðir menningar og lista á fyrri
öldum, kynnisferð í
nútímamenningu sem er ólík
okkar, skemmtiferð í útlöndum
og sólbaðsferð, þótt ekki væri
unnt að velta sér upp úr sandi og
sígarettustubbum daglega. Það
er öruggt að svona ferð er mun
minnisstæðari og lærdómsríkari
en venjulegar sólarstrandaferðir
og er þó ekki síður færi á að njóta
lífs og skemmtunar en í þeim.
Þátttaka í þessari ferð var meiri
en verið hefur að jafnaði undan-
farin ár og ferðalangarnir komu
í hvívetna s vo fram að hver skóli
mættí vera sæmdur af. Engin
slys urðu, veikindi né vandræði
af neinu tagi, eins og iðulega
hefur komið fyrir í ferðum s vona
stórra hópa. Oft er haft á orði að
ferðir eins og þessar séu fátt
annað en bölvaðar sukkferðir og
víst eru sagðar ýmsar sögur
þegar heim er komið. En það er
nú einu sinni ein af íþróttum
íslendinga aðsegjafylliríssögur
af sér og sínum hvort sem þeir
hafasett ofanísigdropaeðurei.
í þeim ferðum sem undirritaður
hefur farið með nemendum
hefur ekki verið umtalsverð
óregla -nema í frásögnum og
ferðapistlum í skólablöðum.
Nú má búast við að núverandi
þriðjubekkingar hyggi á ferð til
útlanda næsta haust. Hvort sem
þeir kjósa að vera tvær vikur eða
þrjár er ástæða til að gefa þeim
ráð. Ef höfð er hliðsjón af
reynslu margra undanfarinna
ára er æskilegt að sækjast eftir
blöndu af kynnis- og
skemmtiferð af svipuðu tagi og
Ítalíuferðin síðasta var. Auk
þess er mjög æskilegt að taka sér
ferð með hálfu fæði því ungu
fólki er nauðsynlegt að borða
reglulega, ekki síst þegarkomið
er í annað loftslag og
lifnaðarhætti en gerist og gengur
hér norður í hafi. Þá er mikill
kostur að fá með í för íslenskan
fararstjóra sem kann skil á men-
ningu, sögu og listum á þeim
slóðum sem farið er um. Vissu-
lega væri unnt að fara Ítalíuferð
næsta haust, en svipaðar ferðir
má örugglega fara til dæmis um
Spán, Portúgal og Grikkland,
eða þá lönd norðar í Evrópu,
sem líka eiga sér sögu og men-
ningu en vantar að vísu
sólarstrendumar.
Muninn 19