Muninn - 01.11.2004, Blaðsíða 51

og minna gengin í tíu
og stefndi allt í lokun
skólans. Ég gekk hægt upp
forstofustigann, hugsaði
um atburði kvöldsins,
lífið og tilveruna, stoppaði
í efstu tröppunni og leit
við. Aldrei áður hafði
ég velt fyrir mér hve
mikið væri hægt að gera í
Kvosinni. Aldrei hefði ég
trúað því að slík ævintýr
gætu gerst þar. Aldrei
hefði mig grunað hversu
gríðarlegur þ'ölbreytileiki
í hugmyndum búi að baki
þessa ótrúlega mannvirkis
og síst af öllu hefði mig
grunað að busar gætu
teiknað. Ég hélt ótrauður
áfram út í kalda og dimma
Akureyrarnóttina og gat
af einhverjum ástæðum
ekki hætt að hugsa um
ansjósur, sama hvað ég
reyndi.
-Guðni Líndal
Benediktsson
m

s * fa
í¥l J3
U§TJ o t/t
5 .
t Ou J
c n
t o> un qp'J o f ii n
í ' '