Heimilisblaðið - 01.05.1932, Blaðsíða 6

68
HEIMILISBLAÐIÐ
ieyst utan af því, og- síðan hefði það drukn-
að með þeim hætti.
Marg't mætti fleira segja. En það næg-
ir að segja það, að það var tilviljun, sem
ávann mér þessa óverðskulduðu frægð,
sem ég' sóttist ekki eftir, og- það var að
heita Tíg-ra-Sahib. Pegar ég vai' kominn
út í fljótið, þá hafði ég dregið tígrisdýrið
með mér í land. Síðan hrópaði ég, þang-
að til Indverjar nokkrir komu frá þorp-
inu. Svo barst ég- í hópi þeirra í morgun-
skímunni inn í þorpið. Indverjarnir héldu
tígrinum hátt á lofti yfir höfði sér, frá
sér numdir af fögnuði, og hrópuðu: »Tígra-
Sahib! Tígra-Sahib!« og lagsmenn mínir
tóku mér með árnaðaróskum.
---■—gi -----
Pað er til skringileg saga
um pad, hversu Mark Twain
komst yfir sína fyrstu dollara.
Hann fékk þá ekki fyrir neina af bók-
um sínum, sem hann varð síðar frægur
fyrir. Nei, hann fékk þá með því móti að
gera að gamni sínu, en það gaman var
blandað svikum. Hann var að reika um
göturnar í Chicago, atvinnulaus og- eitt-
hvað út í bláinn. Veit hann þá eigi fyr til
en rakki einn rennilegur og fríður labb-
ar við hliðina á honum og fylgir honum
áleiðis. Fám mínútum seinna gengur lög-
reglustjóri í veg fyrir Mark Twain og bið-
ur hann að selja sér hundinn.
»Hví ekki það?« svaraði Mark Twain
með mestu spekt. »Þér getið fengið hund-
inn hjá mér fyrir þrjá dollara.«
Lögreglustjóri fékk Mark Twain orða-
laust þrjá dollara, er hann tók upp úr vasa
sínum.
Þegar þessi kynlegu kaup voru nýgeng-
in um garð, þá var að nýju yrt á Mark
Twain. Þetta var maðurinn, sem átti hund-
inn fallega, sem Mark Twain seldi, hafði
hann strokið frá honum. Hann spyr, hvort
Mark Twain hafi ekki séð hundinn? Pa
þótti Mark Twain nú heldur bera en ekk'
vel í veiði. Hann sá, að hér gat hann grsétt
dollai-a með heiðarlegu móti. »Ef þér vilj"
ið bíða hérna dálitla stund, þá skal eg
hafa upp á hundinum fyrir yður,« sagð'
Twain. Aðkomumaður lét sér það vel Hka-
Twain stökk nú, eins og kólfi væri skotið
á leið til lögreglustjóra. Og- loks er hann
náði honum, þá sagði hann: »Látið þer
mig fá hundinn aftur, ég sárbæni yður,
látið mig fá hann aftur. Pér. getið feng'ið
aftur peninganá yðar. Mér er hundurinn
svo kær, að ég get ómögulega án hans bt'
að. Lögreglustjóri komst við af þessu ást-
ríki hans á hundinum og svo létu þeU’
kaupin ganga til baka. Twain varð nú gi'át-
glaður og skundaði með vininn sinn fer'
fætta til eigandans allur ljómandi af fögn-
uði.
Fögnuður eigandans varð þá eigi niinm
og í gleði sinni yfir því að hafa fengið
hundinn aftur, þá gaf hann Mark Twain
fyrst vænan teyg' af brennivíni og' svo þar
á ofan 6 dollara, sem hinn ráðvandi finn-
andi, Mark Twain, áskildi sér í fundar-
laun.
------»> <-> <•--
„KRISTILEGT BÓKMENTAFÉLAG“
Flestir kaupendur Heimilisblaðsins
munu hafa fengið »ávarp« frá þessu ny-
stofnaða félagi, þar sem þess er farið a
leit, að menn gerist styrktarfélagar þesS’
svo það geti hafið starfsemi sína. Treyst-
um vér því, er þetta félag höfum stofnað,
að menn sjái hve nauðsynin er brýn, að
leg'gja nokkuð á sig, til þess að geta styrkt
þetta þarfa fyrirtæki. Ekkert göfugt verk
vinst án fórnar. Sýnið nágrönnum yðai’
bréfið! Safnið áskrifendum. Sendið svar
sem allra fyrst. .7. IL
-----■*> <•> <•--
»Þú prjónai' óvenjulega hart núna, Sigga niír- -
»Jú, 6g er að herða mig við að klára sokkinii,
áður en bandið er búið.«