Heimilisblaðið


Heimilisblaðið - 01.01.1920, Blaðsíða 4

Heimilisblaðið - 01.01.1920, Blaðsíða 4
2 HEIMILISBLAÐIÐ stórar, fá óhindraðar að laumast inn í hug- skotið, eyðileggja taugakerfið og lífsþróttinn og marka sér djúp spor af hrukkum og rák- um í andlilið, sem vart hverfa framar. Skynsamlegir og reglubundnir lifnaðar- hættir styrkja heilsu vora og taugar og veita oss bolmagn . gegn hirlum margbreyttu von- brigðum lífsins. En undir öllum kringumstæðum er áríð- andi að láta ekki áhyggjurnar og kvíðann fá yfirhönd yfir oss. Eins og hver skynbær maður á að stjórna gerðum sínum, eins á hann líka að stjórna hugsunum sinum. Gamalt máltæki segir: »Vér getum ekki aftrað fuglunum frá því, að fljúga uppi yfir höfði voru, en vér getum aftrað þeim frá, að hyggja sér hreiður í hári voru«. Ef vér ekki rekum hinar gagnslausu grill- ur og áhyggjur á flótta, líður bæði heilsa vor og útlit við það. Það þarf æfingu til þess að knýja fram hæfileika sína til hins ítrasta, en það þarf líka æfingu til þess, að hætta því og hvíla þá algert. Æfður iþrótta- maður getur haldið áfram æfingumy sínum svo tímum skiftir, þar sem hinn óæfði verð- ur skjótt uppgefinn. Maður þarf að þekkja takmörkin fyrir taugastyrkleik sínum og að geta neitað óþörfnm uppástungum og heim- boðum o. s. frv. Það útheimtir oft meiri staðfestu, að segja nei heldur en já. Maður á líka að forðast að sökkva hug- anum niður i sorglegar endurmiuningar, heldur þvert á móti knýja hugsun, augu og eyru að öllu hinu bjarta og vonglaða, að þvi, sem hefir í sér fólgið afl og styrkleika. Ljós og skuggi skiftast alstaðar á í tilver- unni. Þegar einhver hefir orðið fyrir miklum vonbrigðum, eða mist ástvini sína, svo sorg- in er djúp og eðlileg, á maður að kefja hana niður. Það er gagnslaust, að sökkva sjálfum sér niður í sorglegar hugsanir, því það er sjálfum oss til ills eins. í stað þess, að loka sig inni í herbergi sinu og gráta sig uppgefinn, eins og mörgu kvenfólki er hætt við að gera, er langt um betra að neyða sjálfan sig til að ganga góð- an spöl úti. Útiloftíð styrkir húð og taugár, blóðið streymir örar, augað verður fyrir ýmsum áhrifum, skapið léttist ósjálfrátt og jafnaðargeðið eykst. Glaðar og vonbjartar hugsanir eru hollar fyrir heilsu og taugar, þær halda húðinni sléttri og æsku-mjúkri, augunum skærum — og síðast en ekki sízt, þær gera oss hæfari til að rækja köllun vora í lífinu. (Pýtt úr „Hjemraet" af G. G. i Gh.). Ikáldið mitt. Þú ált að mála um æfi þína alla Einar, með list og prýði þinna handa verkin, sem hæfa himinbornum anda: hátignarljóma slær á fagra liti. Þegar þú syngur kátt í kóri fossa kraftur og prýði orðsins yls og blossa æskuna töframagnar. Tungan snjalla tignar þig sjálf í málsins skrúðagliti. g. kr. 5 hliði Maradísar. Páskanœtnr draumur. Það var að áliðinni nóttu, lítið eitt farið að lýsa af degi. Eg var búin að vaka dög' um og nóttum saman yfir litlu dóttur minni sjúkri, með angist og kvíða. En á þessari nóttu breyttist kvíðinn i von. Hún sofnaði vært og rótt og það var áreiðanlegt, að 1 skauti hins væra, endurnærandi svefns, brá aftur til bata. Hjarta mitt fyltist af fúði og þakklæti; eg sá hvernig tíminn leið ótt og virti fyrir mér stjörnurnar á purpurarauð- um morgunhimninum. Ég hugsaði með wer- Svona mun lika ljóma af hinum síðasta páskadagsmorgni í eilifum fögnuði og bann mun binda enda á allar mínar hjartasorgir og vökunætur.

x

Heimilisblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimilisblaðið
https://timarit.is/publication/431

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.