Heimilisblaðið - 01.05.1939, Page 2
74
HEIMILISBLAÐIÐ
Skuggsjá.
Viðureign bóncla og risaamar.
Það gerðist í Rudnik á Póllandi. Risaörn varp-
aði sér skyndilega niður í sauðahóp og ætlaði ab
fara að taka sig upp með ránsfeng sinn. En þú
hljóp bóndi nokkur að, sem var þar í grennd ■
inni með staf í hendi og réðist á örninn. En þaö
hefði hann aldrei átt að gera. Örninn reis óðara
öndverður gegn bónda og hjó með sinu risaaefi
í andlit honum, svo að hann féll blæðandi til
jarðar. Á síoustu stundu bar þar að tvo iull-
orðna sonu hans til hjálpar. Eftir grinnnilegan
bardaga tókst þeim loks að drepa örninn. Milli
víeogjabrodda á þessum risafugli var 2,5 metrar.
1 frumskóginum i Rudnik eiga risaernir heima;
gera þeir mikina usla i húsdýrum bænda og bænd-
um stendur geigur af þeim.
13000 krónum fleygt wt um glugga.
13000 krónur I góðum sæ.nskum seðlum hafa
á einum sólarhring tekist furðulega ferð á hend-
ur frá 1.—5. stofuhæðar I aða.lseigninni Engel-
brechtsplan 1 Stokkhólmi. Dyravörðurinn þar vís-
aði gömlum manni burtu frá tröppugangi eign-
arinnar; öldungur sá skildi eftir böggul í 'brdn-
um pappírs-umbúðum. Vikakona i húsinu i'ann
seinna þennan böggul og fór með hann upp á
fimmtu hæð og afhenti hann frúnni sinni. Frúin
þreifaði á bögglinum, en opnaði hann ekki, fleygði
honum svo út um gluggann og niður í garöinn.
Þar fann vinnukonan h,ann morguninn eftir. Og
af þvi að hún var forvitin, íor hún meö hanri
upp aftur þangað, þar sem hún fann hann. i
honum voru þá nákvæmlega kr. 12 817 og banka-
bók með nafninu Andrés Persson. Það kom þá upp
úr kafinu, að þessi Andrés Persson var gamali
sérvitringur, sem allt af hafði búið við sult og
seyru. Lögreglan er nú að leita að honum tii
þess. að skila honurn peningunum.
Nóittúruauðœfi Rúmeníu.
Það eru engin undur, þó að Þjóðverja fýsist aö
komast í nána samvinnu við Rúmena.
Rúmenia er þriðja mesta olíuframleiðsluland í
heimi — hin eru Bandarikin og Sovét-Rússiand.
Hún er og annað mesta jarðgassland I heimi;
hitt er Bandarikin. Meira en helmingi þess gass
er breytt i gasolin. Kolatekja er fremur lítil;
þó er þar all mikið af brúnkolum. Fremur er
þar lítið um járn, svo að Rúmenar verða að flytja
inn nokkrum sinnum meira járn en þeir geta
framleitt sjálfir.
Þar má finna mikið af manganrauða, zinkrauða,
krómrauða og gulli og sjaldgæfir málmar, eir.s
og molybden og vismut. Kopar finnst þar og
silfur, kvikasilfur, grafit (blýantur), glimmer,
Kalsiumfosfat, gips, kaolin og steinsalt og alu-
minium (bauxit).
Hélt niðri í sér andanum í 5 mínútur.
Bretar eru nú að safna sér nýlenduher; hafa
þá læknar þeirra nóg að gera, að rannsaka ný-
liðana. 1 Nottingham hefir ungur maður komió
s.vo flatt á læknana sem framast má verða. Hani'
gat sem sé haldið niðri í sér andanum í 5 rnín-
útur og 40 sek. og endurtók söanu þrautina rétt
á eftir. Aldrei hefir slíkt komið fyrir áður í her
Breta, og vakti þvi ungmenni þetta, Sheffieid
að nafni, alls ekki venjulega athygli. Þetta loft-
rúmtak lungna sinn.a eignar hann sjálfur sígandi
tamningu á knattspyrnuvöllum og stökkbrautum.
Nýtt og ægilegt hergagn.
Þjóðverjar og Bandaríkjamenn kváðu hafa fund-
ið upp sprengikúlur margfallt öflugri en þær,
sem áður hafa þekkst. Þau h.ergögn kváðu hafa
verið notuð við áhlaupið á Bareelona á Spáni
í vetur. Þær drápu allt, sem var innan við 0,4
kílómetra, geisla (radius). I þeim kúlum er sam-
anþjappað loft, kol og einskonar olía.
Flugvél handa 150 hermönnum.
Hermannaráðið í Washington staðfestir, að
smíðaðar hafi verið flugvélar, sem geta flutt 150
hermenn í einu. Douglas-verkmiðjurnar i Santa
Monica i Kaliforníu hafa 100 flugvélar af þeirri
gerð í smíðum. Þær get.a flogið 8000 km. milli
þess, er þær lenda og meðalhraði 400 km. á klst.
Þær eru búnar út með sprengjum.
Álkan liöfö að lýsislampa.
Vér, sem nú vöxum upp, erum orðnir því svo
vanir að styðja á knapp á lampa til þess, að fá
ljós, að oss finnst það alls ekkert fágætt. En
s.vo auðvelt er það alls ekki hvarvetna enn. Þegar
fyrstu olíulamparnir komu, þá þótti mörgum það
líksst ævintýri. Og víða eru eigi aðrir lampar
enn í dag en olíulampar. En fágætasti lampinn.
er það sem Grænlendingar nota, þvi að þeir hafa
álkuna að lýsislampa. Álkan er sundfugl eins og
kunnugt er. Hún er svo digur og feit á hold,
að hún má heita tóm fita. Eskimóar drepa álk-
una, draga siðan mjög óbrotimi kveilc gegnum
hana og kveikja á honum. Logandi kveikurinn
bræðir fituna og sýgur hana upp i logann. Með
þessum hætti bráðnar fuglinn að innan og loks
brennur hamurinn lika.