Heimilisblaðið - 01.05.1939, Síða 4

76
HEIMILISBLAÐIÐ
Sumt af því, sem ég sá á heimssýningunni í New York.
Þe9si fráðlega grein nm heimssýninguna er
(ekin upp úr blaðinu Lögherg í Winnipeg.
og er höfundur liennar frú Lilja Gylands.
SJALDAN á æfinni hefi ég orðið eins
hrifin og á dögunum er ég gekk inn á
hið mikla svæði heimssýningarinnar í New
York. Blóðið í æðum manns örvast í rás
sinni, að bví er virðist, við það að heyra
trumbuslátt rig hornaspil, sjá fána blakt-
andi á óteljandi stöngum, og þúsundir
manna og kvenna á sífelldu iði fram og
aftur. Hér eiga sextíu og tvö þjóðlönd sýn-
ingarskála, og ísland er eitt þeirra,. Island
er komið á kortið! Einkennileg ánægju-
kennd vaknar í brjósti landans, þótt hann
kunni að vera orðinn að ýmsu leyti fjar-
skyldur fósturjörð feðra, sinna, við þá tii-
hugsun að Island á sæti á þessu alþjóða-
þingi. Ég sem aldrei hefi Island augum
litið á nú að fá að sjá það bezta og feg-
ursta sem iand og þjóð hefir á borð að
bera með öðrum þjóðum. Víst, er ég hrifin
— og forvitin! En fyrst verð ég að hta
ir velunnin störf í þágu lands og þjóóar,
með op .un og framkvæmd sýningarinnar,
fyrir hönd sýningarráðsins. Var því næst
litast um í skálanum og fóru gestirnir !of-
samlegum orðum um sýninguna,.
Að þessu loknu var skálinn opnaður al-
menningi, og fylltist hann á svipstundu.
Um 5000 manns munu hafa komið inn á
sýninguna, þennan fyrsta, dag. Síða,n hefir
aðsóknin verið geysimikil. Að kvöldi pess
24. maí munu sýningargestir samtals hafa
verið um, 37.000.
Strax var ljóst. að sýningargestum þótti
sýningin merkileg frásögn um líf, sögu og
starf íslenzku þjóðarinnar. Urnmæli gesta
hafa ver'ð mjög lofsamleg og daglega hefir
fjöldi manna snúið sér til starfsfólks sýn-
ingarinnar og látið í ljósi ánægju sína yfir
sýningunni.
í kringum mig, og athuga, það sem henoi
er næst.
Hvaðan sem litið er, gnæfir merki heims-
sýningarinnar við himin. Er það gífurleg
stál.kúla, 200 fet, að þvermáii, og 700 feta
hár turn, sem tákna á hinn háieita tilgang
sýningarinnar. Við framhliðar sýningai-
skálanna má sjá aragrúa, af steinmyndum
snillinga ýmsra landa. Tignarlegust og til-
komumest þeirra allra er standmynd af
George Washington. Sýningin minnist
þannig 150 ára afmælis, þess, viðburðar er
Washington var settur í embætti sem fyrsti
forseti hins mikla lýðveldis, Bandaríkjanna
í Norður-Ameríku, — og þaö va.r einmitt
á svölum ráðhússins á Wall Street, að hann
tók embættiseið sinn, og hóf þannig sjálf-
stæðan stjórnarferil hinnar amerísku þjóð-
ar. Gosbrunnar suða á allar hliðar. Við
göngum fram hjá blómabeðum, sem þrif-
ast og anga í skugga, risavaxinna trjáa..
Hver mundi trúa því, að fyrir aðeins
þremur árum var þetta sýningarsvæði ljót-
ir flákar og fúa-mýrar, eins kona.r soi'p-
haugar stórborgarinnar! Borgarraðið mun
hafa fagnað tækifærmu, að fá. þessu sv eði
umbreytt sér að kostnaðarlitlu, og leigði
það því forstöðunefnd sýningarinnar. í
júnímánuði 1936 byrjaði svo undirbúnings-
starfið. Kostnaður þessi af hálfu Banda-
ríkjanna er talinn 150 milljónir dollara.
Þúsundir manna hafa unnið þarna stöóugt
í þrjú ár. Merkin sýna, líka verkin. Þar sem
áður voru forarpollar, fen og sorphrúgur,
er nú einhver glæsilegasti lystigarður
heims'ns. Af þessum umskiftum á útiiti
staðarins er hin stuttorða lýsing sprottin:
»Ur feni til frægðar«
Dásamleg litbrigði einkenna sýninguna
frá upphafi til enda. Er þar ekki um að
ræða ógreinilega samsteypu, heldur sér-
staklega undirbúna, ogfyrirhugaðalitflokk-
un, sem fer eftir lögun sýningarskálanna,
en þeim er fyrirkomið í hverfum eftir lög-
un þeirra og útliti. Að innan eru skálarnir