Heimilisblaðið - 01.05.1939, Qupperneq 5
HEIMILISBLAÐIÐ
77
jafnan með öðrum lit en á ytra boroi —
er liturinn þar valinn í samræmi við ,sýn-
ingarmunina á hverjum stað. .4 sýningar-
svæðinu öllu mun vera um tvö hundruð
nýjar byggingar. Er lögun þeirra, niðuv-
röðun og útliti hagað þannig, að í sam-
ræmi sé, svo sem mest má, verða, við hina.
miklu stálkúlu að fegurð og tign, — en hún
myndar miðpunkt sýningarinnar. Flestar
eru byggingar þessar gluggalausar, en til
þess að bæta upp fyrir það„ hvað útlitið
snertir, eru allskonar standmyndir og mál-
verk á veggjunum. Mun það hafa ráðíð
nokkru, er byggingarnar voru reistar
gluggalausar, að þannig vanst .meira pláss
á veggjunum að inna,n fyrir sýningarmuni.
Ljós og loftræsting er þarna Öll með vél-
um gerð. Tilgangur sýningarinnar er gef-
inn til kvnna með þessum einkunnarorðum:
»Heims,byggivg framtíðarirmar. Fyrírheit
komandi tíða, byggð á tcekni nútímans og
reynríu hins liðna«. Þessi einkunnarorö eru
túlkuð í öllu því sem fram fer í stálkúlunni
miklu. Inngangurinn í völundarhús þetta,
stálkúluna, sem telur átján hæðir, er 50
fet frá jörðu, og komast, menn þangaö rneð
tveimur hreyfanlegum stigum. Við komum
upp á hreyfanlegar svalir, sem fara, hring-
ferð innan. hnattarins á hverjum s.ex mín-
útum. Af þessum svölum sjáum við fyvir
neðan okkur liringsýn mikla, sem næi- út
að sjóndeildarhring á allar hliðar. Þeita
er heimsborg framtíðarinnar, sem kallast
»Lýðræðisborg« (Democracity). Sézt þarna
fagurt landslag, breiðir þjóðvegir, skraut-
leg stræti, reisulegar byggingar, brýr og
vötn. Allt er þetta mótaö í smáum stíl, en
hefir þó einkennilega raunverulegan blæ.
Hver bygging, t, d. er nákvæmlega í sam-a
stíl og lögun eins og reglulegt hús, með
gluggum og öðru tilheyrandi. Ibúar þess-
arar borgar eiga að vera. ein milljón. Aí
þeirri tölu eru 250 þúsundir verkalýður,
sem heima á í útbæjum og hverfum aöal-
borgarinnar. Þar sjást, einnig verksmiðjur.
Ágætir þjóðvegir tengja iðnaðarhverfin
hvort við annað, en svæöin milli hverfanna
eru annars notuð til akuryrkju. Við horf-
um hugfangin á þetta. Allt í einu dvínar
dagsbirtan, og kvöldljós borgarinnar birt-
ast í all.ri sinni dýrð. Stjörnur glitra í him-
inhvelfingunni, fagur, hægur söngur kem-
ur einhversstaðar ofan frá, samfara ljós-
straumum sem kasta dásamlegum litbrigð-
um yfir borgina alla.
Að leitast við að gera nákvæma grein
fyrir öllum atriðum sýningarinnar er ó-
gerningur. Enda þótt við göngum um hina.
ýmsu sýningarskála, förum við á mis við
margt, sem við höfum ekki tíma til að
dvelja við eða, taka eftir. Hæglega mætti
verja heilum degi til að athuga sýningar-
skála Stóra Bretlands eða, Bandaríkjanna,
svo yfirgripsmikil og margbrotin er sýning
þeirra. Hið sama má segja um hinar ýmsu
iðnaðarsýningar.
Svo sem fyrr er getið, er mér mjög í huga
að komast ,sem fyrst, að sýni.ngarskála Is-
lands, og legg ég því leið mína, þangað við
fyrstu hentugleika. Ekki er skálinn okkar
heldur vandfundinn, því hann er annar í
þjóðskálaröðinni til vinstri við sjálfa, sýn-
ingarhöll. Bandaríkjanna. Mér hitnar við
hjartarætur, er ég sé íslenzka fánann
blakta við hún, hátt yfir byggingunni.
Næstum samstundis sé ég gríðarmikið eir-
líkneski af Leifi heppna, við framhlið s'kál-
ans. Mér er sagt, að það sé afsteypa af
Leifsmyndinni, sem Bandaríkjaþjóðin gaf
Islandi árið 1930. Ég minnist þess að hal'a
séð samskotalista í sambandi við þessa
mynd í »Lögbergi« og »Heimskringlu«. Við
landarnir hér vestra eigum þá lika einhver
ítök hér. Þessi mynd er reist með fjárfram-
lögum frá okkur. Mörg voru víst tillögin
smá, sem vænta. mátti, sem lögð voru fram
í Leifsmyndar-sjóðinn, og margir, sem góo-
an höföu vilja, en minni getu til aö styrkja
þetta fyrirtæki munu hafa, fundið til þess,
að tillag þeirra næði skammt. En einmitt
fyrir almennan áhuga og samtök í þessu
efni varð það kleiít, að reisa þessa tignar-
legu mynd. Gat hún naumast komið fram
á heppilegri tima né staðið á betri staö.