Heimilisblaðið - 01.05.1939, Qupperneq 6
78
HEIMILISBLAÐIÐ
Hún talar afdráttarlaust máli Vínlands-
fundar Leifs, staðfestir þá sögulegu stað-
reynd, í viðurvist lýða allra landa, að það
var íslenzkur maður, sem fyrstur hvítra
manna steig fæti á ameríska grund.
Við skáladyrnar mætir þér fögur, íslenzk
stúlka. Erindi hennar er ekki aðeins a)
heilsa þér og brosa framan í þig, heldur
vill hún einnig sýna þér og skýra, fyrir þér
hina ýmsu sýningarmuni. Sex ungar stúlk-
ur hafa þennan starfa á hendi. Fjórar
þeirra eru frá Manitoba og ein þeirra hef-
ir nýlega hlotið viðurkenning þess, að vera
»hin fegursta meðal hinna fögru« á heims-
sýningunni Stúlkurnar tvær frá Islandi,
töluðu svo góða ensku, að undrun sætti.
Einhverjum kann aö finnast það 1 of
mikið ráðist fyrir smáþjóð, eins og Island,
sem eftir síðustu blaðafregnum að dæma
á við ýmsa, örðugle ka a.ð stríða hvað snert-
ir atvinnu- cg viöskiptamál, að leggja it
í að taka þátt í þessari voldugu heimssýn-
ingu. Mun þetta Líka. vera í fyrsta skipti,
að þjóðin kemur þannig fram. Ekki mun
það fordild eða látalæti, sem ræður þess-
um athöfnum Islands, heldur praktísk bú-
hyggindi. Það hefir vakað fyrir Islending-
um um margra ára skeið, að meö stöðug-
um erjum og ófriðarhættu í Evrópu, væri
Ameríka líklegasta, landið til frambúðar í
viðskiftum. Með þetta fyrir augum tók
stjórn Islands því tilboði Bandaríkjanna,
að taka þátt í þessari miklu heimssýningu
í New York. Mun þeim liafa, fundist, sem
rétt er, að þarna væri glæsilegt tækifæri
til að kynna bæði land og þjóð, hinu mikta
heimsveldi, og öðrum þjóðum.
Á sýningu þessari sýnir Island sögu þjiið-
arinnar allt frá víkingaöld til vorra daga.
Þetta er gert með kortum, ljósmyndum og
líkönum af ýmsri gerð. Er inn í salinn
kemur er lögð ný áherzla á hugsun þá, sem
fyrr.'t vaknar hjá gestinum við skáladyrn-
ar, er hann sér Leifsmyndina, um leið og
inn er gengið: hugsunina um sa-mband Is-
lands og Vesturheims. Þar blasir við gríð-
armikið landabréf, upplýst rafljósum; tek-
ur þetta yfir mikinn hluta veggjar. A kort-
inu sézt leiðin sem Leifur fór forðum, og
loftleið Lindbergs ofursta, er hann flaug
til Evrópu fyrir nokkrum árurn, með við-
komustað á Islandi.
Islenzkir atvinnuvegir eru sýndir i
tveimur greinum. Annars vegar er sjávar-
útvegurinn. Er þar sýnd fjölbreytni ís-
lenzkra sjávarafurða, íslenzkur skipastóll,
hvernig unnið er á þeim sviðum, og hvern-
ig fiskurinn er undirbúinn til útflutnings.
Landbúnaðarsýningin gefur glögga hug-
mynd um sveitabúskapinn á Islandi eins
og hann er nú rekinn. I sambandi við þetta
atriði sýningarinnar er vert. að geta þess
að sérstök skýring með myndum er gefin
um það hvernig laugavatn og Lieitar vatns-
lindir eru hagnýttar til að búa til vermi-
reiti, þar sem ávextir ailskonar og græn-
meti dafnar eins og þá er bezt. lætur. Upp-
stoppaðar íslenzkar kindur af ýmsum lit-
um, sem stóðu í glerkössum, vöktu mikla
athygli. Þótti ullin einkennileg og fögur.
Kaupsýslumaður einn er inn kom taldi að
islenzk gæruskinn væru glæsileg vara til
kápugerðar.
Glögg huginynd og góð var gefin um
fræðslumál landsins, með ágætum ljós-
myndum af fögrum skóLabyggi.ngum. Man
ég eftir myndum af þessum: Hólaskóla,
Laugarvatnsskóla, Hallormsstaðarskóla og'
Menntaskóla Akureyrar. Gamlar islenzkai
bækur voru til sýnis í gierskápum í iitlu
herbergi, sem kallað var »baðstofan«. Það
sem mesta athygli vakti í »baðstofunni«
voru útskornar súðir og þekkir.
Listaverk íslenzkra fagmanna eru hér
til sýnis, og naut ég þeirrar ánægju ao
kynnast. einum þeirra, hr. Þorleifsson..
Hafði hann málað all-margar af hinum
fögru olíumyndum sem sýndar voru, og
sömuleiðis voru málverkin á skálasvöiunum
hans handaverk. Því miður eru málverkin
sýnd í stofu, sem er svo lítil að myndirnar
geta ekki notið sín að fullu. Tvö forkunnar
fögur veg'gtjöld, með höndum gjörð, vekja
undrun og aödáun áhorfenda vegna þeso