Heimilisblaðið - 01.05.1939, Qupperneq 8

80
HEIMI LISBL AÐIÐ
Saiiiileikurinn er sagna
beztur.
(Jah. 18, 33., 37.).
Sannleikurinn lifir lengst, segir gamall
málsháttur, og að það sé rétt, sannast meö-
al annars á því, að hið drambláta róm-
verska ríki Pílatusar er löngu liðið undir
lok, en sannleiksríki Jesú Krists er stöö-
ugt að vaxa. Lygin dregur fram lífið
skamma stund, en svo kemst allt upp, og
endirinn verður: skömm og skapraun.
Að vera sannleikans megin, er eitt af
því, sem oss mönnunum er nauðsynlegast
að læra þegar í æsku. Börnin eiga líka
auðveldast með að vera sannleikans megin,
sérstaklega á þessum tímum, þegar andi
Krists er farinn að ná tökum á uppeldis-
starfinu, með mildi sinni og ástúð. En
ósannindi og iygi eru áleitin, og geta seytb
að inn í barnssálina að óvörum, af því atí
Qsannindi, hálfur sannleikur og hálfsögð
saga eru svo almenn. Þetta er smitandi.
Ösannindin eru oft svo freistandi, eins og
eplið hennar Evu, svo gljáfægð og girnileg
til gamans og jafnvel framdráttar. Menn
halda að þeir komist. hjá refsingu með ó-
sannindum (og því miður er þvi líka
st.undum svo farið). Og' stundum haida
menn, að þeir geti komið sér í mjúkinn hjá
öðrum, eða geti orðið glæsilegri. Og það sem
er verst af þessu öllu: Menn, koma sök af
sér á aðra, sem eru saklausir, eða tæla
hreinhjartaða. og hugmilda menn til þess,
sem rangt er.
En þó að auðvelt, sé fyrir barnshjartac
að venjast á ósannindin, er oft. erfiðara,
að losna við þau. Pví er líkt farið með lyg-
ina og' sýklana og illgresið, t. d. arfann,
Ef arfafræ kemst í garðinn, er hann fljót-
síns, og rnælti ofur hlýlega: »Æ, lof mér
að halda um gimsteininn minn!«
Þessi orð, töluð af svo ábærilegu kær-
leiksþeli, vöktu hjá mér þessa, spurningu:
Eru ekki önnur verðmæti til sem æðri eru
gulli og gimsteinum?
lega alþakinn arfa. Þess vegna er alveg
nauðsynlegt að reyta eða. hreinsa garðinn
strax í byrjun. Um að gera að halda garð-
inum hreinum og- fallegum.
Auk þess er lygin mesta svikaepli. Hún
gabbar þá menn stöðugt, og lygur að þeim,
sem trúa henni. Það er einkenni lyginnar.
Hún lygur öllu og miskunnarlaust að öll-
um. Lygin telur mönnum trú um, að þeir
haf'i einhvern vinning eða gleði af því atí
fara að hennar ráðum. En þetta fer venju-
lega alveg öfugt, fyrr eða síðar kemst, viilr
upp, og svo verður að reyna að bæta, vití
mörgum lygum í stað einnar, og ekkert af
þessu dugar: allt endar með skelíingu og
samvizkubiti gagnvart Guði og mönnum,
og srnán og lítilsvirðingu.
. 1 textanum kemur Kristur til þín. Hann
er konungurinn í ríki sannleikans. Þú veizc
vel, hvað hann vill þér. Hann vill fá þig
fyrir borgara. í sínu ríki, hinu fagra ríki
sannleikans. 1 því ríki hafa mennirnir góða
samvizku. Þar er ekkert að fela, engu atí
leyna. Og hafi breyskur maðurinn, eða
smávaxió mannbarnið gert eitthvað, sem
ekki átti að vera, er beinn og mjór vegur
— að vísu stundum þröngur — út úr þeirri
yfirsjón og villu, það er aö iðrast, játa yf-
irsjónina, og fá, allt fyrirgefið, eins og
Georg litli Wasinghton, þegar liann
skemmdi eplatréð með fallegu exinni, sem
pabbi hans hafði þó sjálfur gefið honum.
Ef þú vilt verða borgari í ríki sannleik-
ans, s,kalt,u gerast smásveinn eða smámey,
sem óhætt er að reiða sig á og trúa fyrir
einhverju.
Og vilijr þú verða. borgari í hinu fagra
ríki sannleikans, kemur seinna sú stund,
að þú heyrir Jesúm sjálfan, konung sann-
leikans,, segja við þig: Velkominn heim.
góði og trúlyndi þjónn, sem varst trúr yíir
öllu þínu lífi, meðan þú dvaldir á jörðinni.
Ég mun setja þig yfir meira. Gakk inn í
fögnuð herra þíns.
Og þar muntu enn reyna á hinn dásam-
legasta hátt, að sannleikurinn er sagna
beztur.