Heimilisblaðið - 01.05.1939, Side 13

HEIMILISBLAÐIÐ
85
Það, sem Drottinn Jesús
vekur athygli á.
Drottinn Jesús tekur eftir öllu, þó að
hann geri ekki alltaf athugasemd við þao,
sem hann sér.
Þegar hann var staddur í musterinu,
þá »leit; hann yfir allt« (Mark. 11, 11.).
sem þar var og fór fram. Við einn af hin-
um sjö söfnuðum í Asíu segir hann: ».Ég
þekki verkin þín«. Astand vort getur verið
lionum til gleði eða bakað oss ávítur af
vörum hans. Oft segir hann ekki neitt.
En þegar hann leiðir athygli vora að ein-
hverju eða einhverjum, þá er ávallt um
milrilvægt mál að ræða.
Háðglósur leiö&tu, herra í stœrstu kvöl
á liarmastund.
Hjartað þitt brann fyrír héimsíns syndab'ol,
og heilög wnd.
Skrt var þér borið særðum krossi á,
scett að eg fengi þér að smakka hjá.
Sverðið nú skar hið særða móðurbrjóst.
er sá á kross
sonarins blíða svjðabólgið brjóst
og benjafoss,
sem hlaut að renna heimsins fyrir synd,
og heilög buna, hjartans Uknarlind.
Þyrmmum stungið lieilagt höfuð þitt,
ó herra minn,
legg eg það sætt og Ijúft við hjartað mitt,
þá lífið finn.
Gráta nú vil þaö, gjörði eg þér á mót;
græðarans til eg kem af hjartans rót.
Lof sé þér, Jesús, lífsins kongur hreinn;
eg lifi þér.
Lof sé þér, Jesús, þrennur ertu og einn;
þú bjargar mér.
Lof sé þér, Jesús, lífsins orðið þitt
leggur þú blítt við syndugt hjartað mitt.
Runólfur Guðmundsson.
Hann vekur athygli á konunni, sem hafðí
smurt fætur hans (Lúk. 8.). Hann segir
við Símon Farisea: »Sér þú konu þessa?«
Sú kona hafði gengið hljóðlega, inn í hús-
ið, þar sem hann var að borði, gengið tii
hans, og látið honum í ljós virðingu sma
fyrir það, að hann hafði boðað henni fyrir-
gefningu allra hennar synda. Hann var
friðarboðinn með »fæturna fögru«, sem
kominn var til syndaranna til að bæta úr
neyð og þörfum þeirra. Konan lét þegjandi
elsku sína í Ijós: »hún vætti fætur hans
með tárum sínum og þerraöi þá með hári
sínu, kyssti þá og smurði meö smyrslum«.
Ekkert af þessu hafði Fariseinn gert. Það,
sem sérstaMega dró athygli Jesú að kon-
unni, var það, að him elskaði mikið.
Skyldí Drottinn Jesús geta, sagt, hið
sama um konur þær, sem þetta lesa eða
heyra?
Þá er frá því sagt (Matt. 18), að Droth
inn Jesús kallaði til sín lítið barn og setti
það mitt á meóal lærisveinanna og sagði
við þá, að ef þeir vildu verða miklii í
himnaríki, þá yrðu þeir að.verða eins og
þetta barn. Þeir vildu verða miklir að
mannlegum mælikvarða.; en Drottinn bend-
ir þeim á þann siðferðilega mikilleika, sem
er yndislegur í augum hans. Það er bar-
ist aJlt i kringum ess í heiminum. Það er
barátta milli þjóða og einstaklinga um inn
æðstu sæti og hin mestu völd. Og sá andi
nær meira að segja, tökum á kristnu fólki.
En hinir sönnu lærisveinar Jesú, eru þeir,
sem hafa öðlast hugarfar hans. Svo lengi
sem vér keppum eftir heiðri og' hefðarstöd-
um, þá getum við ekki verið sælir. Sú hug-
arstefna á einskis stuðnings að vænta frá
G-uði. Þar á móti er hugarfar barnsins lað-
andi í augum Guðs og góðra, manna.
Einu sinni kallaði Jesús lærisveina sina
til sín og vakti athygli þeirra á gjöf fá-
tæku ekkjunnar (Mark. 12). Þ.eir létu sér
mjög finnast, til um hina miklu og skraut-
legu musterisbyggingu; en hér var um það
að ræöa,, sem hjarta Drottins fannst meira
til um en allur ytri ljómi. Margir auðmenn