Heimilisblaðið - 01.01.1950, Blaðsíða 18

16
HEIMILISBLAÐIP
skrokk. ' Hver vél framleiðir
1200 hestöfl. Skipið getur siglt
3000 mílur án þess að þurfa
á nýjum eldsneytisforða að
halda.
Wood hefur nefnt skip þetta
Venturi. Hann hefur látið það
sigla á fullri ferð í slæmum
sjó. Hraði þess er 26 mílur.
Wood sagði á éftir, að um 60
fet af lengd skipsins (alls 188
fet) væru upp úr sjó á milli
öldufaldanna. Hann sagði einn-
ig, að skipið hefði verið látið
þverbeygja á fullri ferð, þegar
öldurnar voru að minnsta kosti
þriggja metra háar og hallað-
ist það aðeins urn eina til tvær
gráður.
1 lieilt ár ætiar Wood ennþá
að reyna skipið. En hann telur
engan vafa á því, að þessi upp-
finning lians verði keypt dýru
verði.
Þýtt.
Hákarlar og fjörefni
JLJÁKARLAR. eru verðmeiri
nú en áður. Það hefur sem
sé komið í ljós, að hákarlalifr-
in innilieldur A-fjörefni. Vís-
indin hafa komizt að raun um,
að hákarlalýsið eykur varpið
hjá hænsnunum og gefur bú-
peningnum betri lyst. Ef til vill
horðum við líka bráðum stærri
og betri egg og næringarmeira
kjöt. Það kom í ljós, að í liá-
karli einum var lifrin 410 pund.
Venjulega eru 40—80 prósent
af lifrinni lýsi, og í einu
grammi eru frá 5000 til 30 000
einingar af A-fjörefni. En auk
olíunnar eru einnig verðmæti
í hákarlsuggunum. Þeir eru
hengdir upp á snúrur og þurrk-
aðir. Ivínverskir gestgjafar í
New York og San Francisco
kaupa þá og búa til úr þeim
hákarlasúpur, er þykja lierra-
mannsmatur. Sé maður í nánd
við dauðan liákarl en vanti rak-
vélina sína, er þægilegt að
nota hákarlstönn. Annars eru
hákarlar með tennur, sem
er álíka fyrirkomið og hjá
mönnum, en á bak við hverja
tönn er varatönn, er tekur til
starfa, ef aðaltöunin brotnar.
Bt'jkur hákarlsins er allur al-
þakinn örfínum tönnum. Hann
liefur ekki hreistur eins og aðr-
ir fiskar. Tennur hans eru þakt-
ar glerungi. í gamla daga var
hákarlsskrápur notaður til slíp-
unar. Stærstur allra liákarla er
livíti liákarlinn, er vegur 10
tonn. Hann er eingöngu veidd-
ur af mönnum, en hann gerir
engri skepnu mein. Skinn hans
er 4 þumlungar á þvkkt, og
byssukúla skaðar það ekki hið
minnsta. Magasýra hákarlsins
er svo sterk, að gefi maður há-
karli skeifu að éta, leysist hún
u pp innan stundar.
Dansk Familie Blad.
Reikningskennarinn: Setjum svo,
að ég fari með sjötíu krónur i vasa-
bókinni út í dag — hvers vegna hlærð
þú, Markús?
Markús: Sjötíu krónur í vasabók-
inni á síðasta degi mánaðarins. —
Nei, herra kennari.
Sjónvarpið
í Bandaríkjunum.
CJÓNVARPIÐ teku
framförum víða
og þá einkuin í Bandaríkjuf1
r miklun1
unt heiin
um. Um þessar mundir eru
70
sjónvarpsstöðvar í Bandarík.l
unum, en nú hefur Fedet-3
Communications gert ráð f)'rir
2245 nýjunt stöðvum. Hing^
til hafa sjónvarpstæki í Bands*
ríkjunum sem í öðrum lP*1^
um ekki getað tekið á nie’1
öðrum litum ei
svörtum, en nú
eru
hvítum og
by’rja3ar
tilraunir með að sjónvarpa h*
um, og hafa verið fundin U1’0
lítil tæki sem gera þáS a
verkum, að venjuleg sjónvarp6-
tæki geta sýnt liti. Þetta hef°r
þann stóra kost í för með 8fir'
. 9 2
að hægt er að nota þau -•
milljón tækja, sem eru í
un í Bandaríkjunum.
Reikniiigsþrautir
í.
— Veiztu, sagði Magga við BctU
að eftir sjö ár verðum við til S*JU
ans 63 ára gainlar? — Það er skríU
sagði Beta. Ég hef nefnilega konú^
að öðru. Þegar þú varst jafn göW1
og ég er núna, varst þú heloúní
eldri en ég var þá. Hversu gainl*
voru vinkonurnar?
Eitt sinn þurftu þrír trúboðar 0|!
þrjár mannætur að fara yfir á. I,el
voru staddir allir saman á öðn111
árbakkanum, en höfðu ekki >iel”
einn tveggja manna árabát til ””
ráða. En þar sem mannæturnar vor
glorhungraðar, varð að gæta PlS
vandlega, að þær yrðu á hvorug1”
* p 1B
bakkanum í meirihluta. Aðeins
mannætan kunni að róa, en truo
arnir kunnu það allir.
Hvernig fóru þessir sex ferðal8”^
ar að komast yfir ána án þesS
nokkurn þeirra sakaði?
Káðningar á bls. 35.