Heimilisblaðið - 01.07.1952, Blaðsíða 9

Heimilisblaðið
117
Páttúruafla, sem skapa og
tortíma í senn. Öld eftir öld
^efur hún ógnað byggðum
tessa lands, með kynjamætti
Slnum. Hvert eldgosið öðru
^gilegra hefur brotizt upp úr
^rum hennar. Og einmitt fyr-
lr áhrif þessara kynjaafla er
Hekla sjálf orðin til. Á óra-
l°ngum tíma hefur hún smám
saman myndazt úr gosefnum
teim, sem gígir hennar hafa
sPÚð. Þannig er saga Heklu,
°g þannig er saga landsins
Sem heild, ein samfelld keðja
stórkostlegra viðburða af
vóldum geigvænlegra náttúru-
afla, sem hafa herjað á ís-
lenzku þjóðina frá fyrstu tíð.
Lt frá þessum hugleiðing-
um labba ég enn af stað og
^eld nú niður að Rangá, þang-
að. sem ég óð yfir hana um
^norguninn. Vatnið í henni er
lafn nístandi kalt og áður,
brátt fyrir hlýindi og yl sól-
arljóssins þá um daginn. Þeg-
ar yfir ána kemur, held ég
^einustu leið að Galtalæk.
Á túninu austan við bæinn
staldra ég við og litast um.
^ið austur gnæfir Hekla,
Sveipuð grárri þoku ofan til.
^sýnd hennar er leyndar-
ðómsfull. I þokuhjúpnum
ieynist tindurinn, sem ég
hafði ætlað mér að klífa og
uíóta útsýnis af. Að þessu
sinni átti ég ekki því láni
að fagna. En í fylgsnum hug-
ans vakir þrálát von um að
emhverntíma síðar muni sú
^ngmynd verða að veruleika.
Ritað haustið 1948.
:»>í>»>í>*>í>»>í>»>í>»>í>»>í>»>í>»>í>»>í>*>í>»>í>-»>í>»>í>»>í>»>í>i

Alfred Tennyson
CT YFIR GRANDANN
Sig Júl. Jóhannesson þýddi
Sólsetur! komió kveld
og kalldð á mig skýrt.
En brimhljó‘8 grandans verói' ei sorgum seld
þá síftst lir höfn er stýrt.
Þá hefjist alda eins og sofiö brjóst,
me8 engan sorga hreim,
er þafi, sem upp af undradjúpi liófst,
snýr aftur heim.
Kveldró og klukknahljóó,
svo koldimm nœturdvöl.
Á kveöjustund ei streymi táraflóft
er stíg á fjöl.
Þá yfir grandann hverf ég hér á jör<5
um hulda regin dröfn,
ég hyggst, að sjá minn tnia vegavörö,
sem vísi mér í höfn.
(Lögberg).