Heimilisblaðið - 01.07.1952, Blaðsíða 2
110
HElMILISBLAÐlP
HeitfiiliAblalif
Útgefandi:
fJrentsmi5ja Jóns Helgasonur.
•
Abyrgðunnaður:
Brynjúlfur Jónsson.
•
Blaðið kemur út annun hvern
mánuð, tvö tbl. sainan, 36 bls.
Verð árg. er kr. 25,00. í lausa-
sölu kostar hvert hlað kr. 5,00.
Cjalddagi er 14. apríl.
Afgreiðslu annast:
Jón Helgason, Bergstaða6tr. 27,
sími 4200, pósthólf 304.
Prentað í
Prentsmiðju Jóns Helgasonar.
\_______________________________>
Ég get ekki valið það b ezta. Paó
bezta velur mig.
Aðeins með fullkomnu litillmti fú-
urn vér nálgazl hið mikja.
Skfrlifi er auðæfi, sern koma frá
ullsnœglum ástarinnar.
1‘akkaðtt logariutn fyrir Ijósið, en
gleymdu ekki lampafœtinum, sem
stendur í skugganum, tryggur og þol-
inrnóður.
Sérlivert burn, sem fatðist, flytur
þau skilaboð, að Guð sé eigi ennþá
orðinrt vonlaus um manninn.
Moldin er lítilsvirt; blómin býður
hún að launurn.
þú lokar dyrurn þínurn jyrir
allri villu, þá verður sannleikurinn
einnig útilokaður.
I‘ú safnar eigi fegurð blórnsins með
því uð tina uf því krónublöðin.
Tagore.
Margir dýravinir hafa arfleitt
kjölturakka sína að miklum fjár-
munum. Gömul, ensk kona, sem
hataði hunda, kom öllum kunningj-
um sínum á óvart, þegar hún dó og
erfðaskrá hennar var opnuð og í
ljós kom að hún hafði ánafnað hund-
um 75 000 pundum eða 95 prósent
af eignum sínum.
gluggum, sótt allt það sem hann
beðinn um og lyft upp heyrnartóli'1 ^
þegar síminn hringir. Copper he
aldrei verið kennt að gera þe'
heldur hefur hann lært það af sja*
dáðum. Þegar eigandi hans geI ,
í skyn, að hún ætli að fara út 9
aka í bíl, stekkur Copper eftir
lyklinum, hleypur út að bílnuW
geltir, ef húsmóðirin lætur stan°
bíl'
o(
-o-
í Washington hefur fundizt dýr,
sem er að hálfu leyti hundur og að
hálfu leyti köttur. Höfuð, eyru og
háls eru nákvæmlega eins og á
hundi, en hinn hluti skrokksins er
eins og á ketti. Þessi furðulega
skepna eignaðist fjóra heilbrigða
kettlinga.
—o—
Þegar hundur grefur bein, er það
ekki aðeins til að geyma það þar
til seinna. í moldinni dregur beinið
til sín málmefni, sölt og fleiri efni,
sem hundinum eru nauðsynleg.
—o—
Kvikmyndatökumenn hafa oft átt
í erfiðleikum með að fá hunda til
að gera ýmsa hluti. Meðan á einni
myndatöku stóð átti hundurinn Rex
að sýna hollustu sína með því að
sleikja andlit eins leikarans. Rex
fann enga þörf hjá sér til að sýna
bráðókunnugum manni vináttuvott.
Til þess að leysa vandann varð leik-
arinn að klína andlitt sitt með
kremi. Arangurinn varð býsnagóður.
—o—
Kristófer Kolumbus segir í dag-
bókum sínum frá hundum, er voru
ekki loðnir og geltu aldrei eða urr-
uðu. fnnfæddir menn á Kuba notuðu
hunda þessa til veiða. Mörgum af
þeim var einnig fórnað til guðanna.
—o—
Kona nokkur í New York á
óvenjulega gáfaðan hund, er Copper
heitir. Hann getur opnað og lokað
Á Beverly Hills í Kaliforníu _getu'
að líta hjartnæma sjón. Stor
lítill hundur sjást á gangi — sá st°
teymir þann litla varlega með s ^
Litli hundurinn, sem heitir Cockto1
er blindur.
-o-
Maður nokkur í Jóhannesarb°IS
í Suður-Afríku á hund, sem ge|.llt
galað eins og hani. Hann hefur 3
upp með hænu og ungunum henu ’
og þegar hani galar, svarar hund
inn með nákvæmlega sama hlj°
—o—
Margir trúa því að hundar síf
fyrir óorðna hluti. Þegar hunda> .
í Tokio geltu stanzlaust heila nót ^
október 1923, álitu margir að PL
boðaði slys. Nóttina eftir fórust t
hundruð og fimmtíu þúsund rn311
í jarðskjálfta.
-o-
Skozkur fjárhundur í Ne\v JeI /Á
varð nýlega tuttugu og eins ^
gamall. Það samsvarar eitt hun<b‘
Eig'
hef*
náð svona háum aldri af því að ha11
borðaði lauk á hverjum degi-
og fimmtíu árum hjá manni-
andinn fullyrti, að hundurinn
—o—
Taminn hundur skilur svip0®^.
orðafjölda og hálfs annars árs g° .
alt barn — um það bil sextíu ot|
Amerískur orðabókarhöfundur
yrðir að hægt sé að kenna gáfuðu^
hundi að skilja tvö hundruð
fimmtíu orð.
HEIMILISBLADID
41. árgangur, 7.—8. tölublað — Reykjavik, júlí—ágúst 1952
%þór Erlendsson
UNDMFJALUD HEKLA
Qeislar júnísólarinnar
flæða yfir landið, svo að
^Jallahringurinn sveipast fag-
Urblárri móðu. Yfir gervallri
hattúrunni hvílir djúp kyrrð.
Þetta er aflíðandi hádegi,
^ðjudaginn 22. júní 1948.
er staddur austanmegin
lorsár, andspænis Þjórsár-
°lti. Þaðan hafði ég verið
jfuttur yfir ána. Og nú er
Uri að baki mér, þessi mikla
e^Uri skolgrá og ógnandi, en
Sfóðurflákar Landsveitarinn-
5^ taka við. Ég er á leið til
6klu, undrafjallsins, sem at-
^Ygli
befu;
allra landsins barna
r beinzt að síðan eldgos
euíiar hið síðasta hófst, fyrir
PUm fimmtán mánuðum.
Vl er nú að fullu lokið.
ekla sést ekki þaðan sem
eri því að Skarðsfjall byrg-
‘f. fyrir allt útsýni til austurs,
^eft lágkúrulegt sé. Það er
Piikið ummáls og ég verð
að i . .
I feggja talsvert mikla
ykkju á leið mína til að kom-
tyrir suðurenda þess.
^bdir Skarðsfjalli .standa
biar
gir bæir, vel hýstir og
J'eisule:
le
Við flesta þeirra
j —ogir bæir, þar sem ís-
6Pzk gestrisni er í hávegum
eru
snotrir skrúðgarðar, til mik-
illar prýði og augnayndis.
Þegar fyrir suðurendafjalls-
ins kemur, opnast brátt til-
komumikið og fagurt sjónar-
svið til austurs, með Heklu
sjálfa í öndvegi. Það sjónar-
svið er mér að vísu ekki
ókunnugt, en verkar þó á mig
sem töfradrykkur.
Framundan mér liggur
geysimikil slétta, iðjagræn og
fögur. Þessi slétta er megin-
hluti hinnar blómlegu Land-
sveitar. Handan við hana í
austri gnæfir Hekla við him-
in, myrkblá frá rótum upp
fyrir miðjar hlíðar, en með
hvítu fannakögri þar fyrir of-
an. Er hún tíguleg mjög í
þessum búningi og sannköll-
uð drottning í ríki sínu. —
Næsta dag er ætlun mín að
ganga á hátind hennar, verði
skilyrði til, veðurs vegna.
Nálega í beinni línu til suð-
urs frá Heklu eru tvö önnur
fagurmynduð jökulbákn,
Tindafjallajökull og Eyja-
fjallajökull. Auka þeir mjög
við glæsileik útsýnisins á
þessum slóðum.
Ég held nú förinni áfram
og er brátt kominn á bílveg-
inn, sem liggur upp að Galta-
læk, en þar hef ég hugsað
mér að gista næstu nótt. Held
ég svo eftir veginum rakleitt,
að heita má, að undanskildri
skammri viðdvöl á tveimur
bæjum, Skarði og Leirubakka.
Að Galtalæk kem ég klukk-
an tæplega sjö. Hitti ég bónd-
ann þar, Sigurjón Pálsson,
skammt fyrir vestan bæinn,
og falast eftir gistingu hjá
honum þá um nóttina, sem
var auðsótt mál. Gisti ég þar
síðan tvær nætur, við hinar
ágætustu móttökur og hjálp-
semi af hálfu þeirra Galta-
lækjarhjóna, Sigurjóns og
konu hans, Sigríðar Sveins-
dóttur.
Ég notaði kvöldið til að
skoða mig um bekki og litast
um kringum bæinn. Veður
var bjart og kyrrlátt og á
slíkum kvöldum er fagurt á